samen | Gedicht op piano | Moniek van Pelt en Quinten Spakman

(Earth Matters) Het gedicht samen – uit de nieuwe bundel wezenskunst – wordt in deze video voorgedragen door Moniek van Pelt. Quinten Spakman begeleidt haar op piano.  

De pianoklanken zijn geheel geïmproviseerd en geïnspireerd op de gedichten van Moniek. De video vind je onderaan dit artikel. 

—

samen

ik had een droom, mompelt de vrouw

ik was in alles jou

ik was je lief, je leed, je zorgen

je succes, je falen, de wraak in jouw verhalen

je trotse grootsheid en je bevend kind

ik was je angst voor morgen

en al die delen hadden een gezicht, een naam, een stem

ik heb ze voorbij zien komen in mijn leven

zoveel mannen zoals jij

maar ik zag je nooit voor vol

want ik zocht altijd nog naar hem

de vader die mij had verlaten

die altijd ging en nooit hier was

omdat zijn vader altijd ging

wist hij ook niet hoe te blijven

misschien dat ik daarom jou wil schrijven

lieve man

want keer op keer

een geschiedenis te bang

staan we te roepen in de gang

het zijn de wezens

in jou en mij

en we wachten al zo lang

waarom heb je mij verlaten?

papa, mama, jou weggaan maakt me bang

ik kan jouw pijn niet dragen

je maakt mijn rug een kruis

en mijn kleine hoofd vol vragen

ziet jouw idee van lijden als mijn thuis

tot het lijkt alsof ik dat wil

en ga stoeien met mijn waarde

want ineens is dan mijn lichaam groot

en vol zoals de aarde

mijn hart zakt ontkent diep

het doet me buigen net als jij

man

voor de volwassen plicht

maar tussen de grote zorgen

om gisteren en een angstig morgen

droom ik me weg van dat oude grauw

want wat is waarde en wat is aarde

als ik niet samen durf met jou

Ik had een droom, mompelt de man

ik was in alles jou

ik was je lief, je leed, je zorgen

je succes, je falen, de wraak in jouw verhalen

je trotse grootsheid en je angstig kind

ik was je angst voor morgen

en al die delen hadden een gezicht, een naam, een stem

Lees dit als een man, een vrouw

er komt geen eind aan ons verlangen

en elk kind probeert het weer

haar ouders van dat kruis te trekken

tot ze buigt en gaat want het lukt haar niet

en ze zichzelf zo vaak snikkend tegenkomt

steeds dieper in zichzelf mompelend

ik heb te weinig liefgehad

tot u het zelf doet lieve dame en lieve heer

bemin uw wezenskind

want van alle diepgevoelde smarten

sommigen een leven lang

doet haar weggaan nog het meeste zeer

en misschien ja heel misschien

dromen wij ons samen

een vredige weg tussen het grauw

want wat is waarde

en wat is aarde

als ik niet samen durf met jou

moniek

Gedicht uit: wezenskunst

—

Quinten Spakman over zijn muziek: 

“Muziek is een wereld met oneindige mogelijkheden en combinaties. Als muzikant speel je met de mogelijkheden van de wereld van klank en ritme, het is een wereld vol inspiratie en plezier. Mijn naam is Quinten Spakman en ik hou van klank en muziek, maar ook van stilte en rust. Vaak ben ik op zoek naar de rust en ruimte tussen de klanken in. De afwisseling van geluid en stilte is de maatstaf. Het één zijn met de toon en klank tijdens het spelen maakt dat degene die luistert een openheid en eenheid hoort. Het laten indalen van het geluid is als het ware de kunst.

Improviseren is het spelen met ritme, klank, melodie, en harmonie, waar er misschien wel een idee is van wat je gaat doen, maar er geen vastomlijnd plan. Het kan alle kanten op, en daardoor is de openheid te voelen in het spel, net als de spanning die dat mee kan brengen. Door niet van blad te spelen, zonder noten, hoef je als muzikant de muziek niet te belevendigen, omdat de spanning van het moment er al in zit.

Er zijn zoveel mogelijkheden, klanksoorten, en melodieën. Daarmee zijn in toon en klank, vele dimensies te openen. Je gaat als je ware voorbij de bestaande structuren, waardoor alles gaat stromen. Het is elke keer een unieke beleving, waarbij je helemaal in je eigen rustpunt kunt komen en daarvan kunt genieten.

Natuurlijk ben ik niet alleen een muzikant, maar het boven geschetste beeld is wel mijn beleving van muziek in de persoon van Quinten Spakman. Meer informatie daarover is te vinden op mijn website: www.quintenspakman.nl“

—

• Gedicht en voordracht: Moniek van Pelt | moniekvanpelt.nl
• Improvisatie op piano: Quinten Spakman | quintenspakman.nl
• Camera en editing: Arjan Bos | earth-matters.nl 
• Opgenomen op 28 november 2018 in de Verbeelding in Zeewolde | deverbeeldingzeewolde.nl