Buitenaards contact met de Plejarische mensen

Dit is een kort verslag van een ervaring van Martijn van Staveren op 11 jarige leeftijd, contact met de Plejarische mensen.

(Martijn van Staveren) Het is zomervakantie in het jaar 1985 in Zuid Frankrijk, nabij Annecy. Ik ben op vakantie met mijn ouders en mijn zus. Een hele fijne periode, waarin ik verscheidene malen openlijk contact heb met verschillende mensen uit een Plejarisch zonnestelsel.

Deze mensen zijn gelijk aan de Aardse Mens en hebben dezelfde fysieke gewoonten en fysieke gevoelens. Het belangrijkste verschil tussen deze (buitenaardse) mensen en de Aardse mens, is dat de Plejarische Mens persoonlijke informatie uit het fysieke lichaam kan “teruglezen en aanpassen”. Doordat hun emotionele bewustzijn vele malen ruimer is ontwikkeld en hierdoor de spirituele ontwikkeling in een veel verdere fase verkeert dan dat van de Aardse mens, beschikken zij over een enorm emotioneel vermogen. Dit potentieel overstijgt elke mentale en fysieke kracht van wat de huidige Aardse mens ervan voelt, weet of begrijpt. Bij de ontwikkeling van dit vermogen heeft de Oorspronkelijke Aardse mens een enorme bijdragende rol gespeeld in andere tijden van het evolutionaire stadium van het scheppende universum.

De Mens van planeet Aarde, Terra Gaiya, gedijde in een voortdurende opperste staat van manifestatiekracht, waarmee zij alle andere volkeren en beschavingen in het krachtveld van leven ondersteunde en onderwees. De ondergang van de Oorspronkelijke krachten van de Mens van deze planeet, leidde uiteindelijk tot de huidige werkelijkheid. Een werkelijkheid waar andere regels en uitdagende processen te beleven zijn, doordat er zich een infiltratie voordoet in het scheppingsvermogen van de mens. Hierdoor zijn de mensen vaak onbereidwillig om de eigen vermogens weer te benutten, door vrijwel alles onder het kleed van “vrije wil” en “het is voorbestemd” te schuiven. Juist deze stellingen en handelswijze van de mensen op Aarde, maakt het praktisch onmogelijk om open contact te leggen.

Zodra de Aardse mens zichzelf gaat “teruglezen en aanpassen” zal zij geconfronteerd worden met ingebrachte gevoelens, gevoelens welke het Oorspronkelijke vermogen juist maskeren.

Het is erg warm weer in het Franse Annecy en de speeltuin achter de douchejes op de camping fiets ik voorbij om buiten het zicht van andere mensen in de natuur aanwezig te kunnen zijn.

Het Plejarische voertuig glanst in de zon en is zo’n 8 meter lang en minstens de helft daarvan breed. Tijdens de landing is er een licht zoemend geluid hoorbaar. Nadat de deur open gaat en de bemanning naar buiten komt word ik geraakt door een innerlijke schokgolf. Een schokgolf welke veroorzaakt wordt, doordat de neurologische bedrading in mijn jongenslichaam wordt overladen door waarneming van deze “ingeplugde” werkelijkheid. Mijn brein ervaart allerlei extatische prikkels, een moment waar heel gemakkelijk angst bij gevoeld zou kunnen worden. Ik kies ervoor het contact open en geheel ontvankelijk aan te gaan, vanuit vriendschap, respect én herkenning van dit moment. Als schepper aanwezig in het fysieke lichaam, begrijp ik de misinterpretaties van mijn hoofd en herschrijf deze met vreugde en daadkracht.

Joycy lacht naar mij en draagt een bordeauxrode jurk met daarin verschillende glinsterende briljantjes. Haar haarkleur is bijna zwart met kleine krulletjes en eindigt ter hoogte van haar schouders. Mijn vreugde en blijdschap zijn enorm, de andere bemanningsleden beginnen ontspannen te klappen als dank dat het contact tot stand is gebracht. Aynorde (spreek uit Ainord) is de eerste “kapitein”  en is de oudste van het gezelschap. Met zijn slechts 746 jaar oud is hij nog betrekkelijk jong. Op de zijkant van zijn arm staat een gouden embleem, welke verwijst naar een samenwerkende interdimensionale groepering. Het is een grote alliantie van zeer geavanceerde beschavingen, welke de huidige status van de Aardse menselijke beschaving monitort en onderzoekt. Daarbij horen verschillende humanoïde beschavingen, sommige afkomstig van een Siriaans universum en andere van het Lyraanse stelsel uit het Vega universum. Allemaal verschillende universa, in verbinding met elkaar door het Meta-versum. Er zijn ook talrijke niet-menselijke beschavingen bij deze groepering betrokken. Kenmerkend voor deze groepering is dat zij zich afzijdig houdt, opdat de mens op Aarde zichzelf eerst weer inplugt in haar emotionele spirituele bewustzijn.

Het is een intiem moment, samen met deze vrienden aanwezig te zijn zonder dat andere mensen dit weten. Het geeft een gevoel van vertrouwen en saamhorigheid. Het prachtige gouden embleem verandert zodra ik ernaar kijk, elk deel vertegenwoordigt een beschaving van de deelnemende groepen. Ik merk dat in mijn hart een krachtveld voelbaar is, welke verandert wanneer ik een ander deel van het gouden embleem bekijk. Ik realiseer dat ik als schepper invloed heb op verbindingen in mijzelf en buiten mijzelf…

Joycy komt naast mij zitten op een droge zandbult, direct naast het voertuig en stelt mij verschillende vragen.  Een hele indringende vraag van haar aan mij is:  “wat zou jij als mens van deze planeet willen geven aan andere mensen?”  Ik aarzel geen moment door te zeggen dat ik de mensen op deze planeet graag hun geheugen zou willen terug geven. Ze lacht heel lief en door haar diep geelbruine ogen kleurt een zachtaardige, maar heel daadkrachtige blik richting mijn ogen en ze stelt wederom een vraag: “heb jij jouw onderscheidingsvermogen voor jezelf meegenomen of is het deelbaar met de anderen?”

Ik snap heel goed dat Joycy mij vertelt dat communicatie een belangrijk gereedschap is. Het vrijspreken als Aardse mens kan een grote inspiratie zijn voor vele mensen om anders naar zichzelf te durven gaan kijken. Ik kijk in één oogopslag in de pupil van Aynorde en realiseer dat het aan de mens op deze planeet zelf is, de infiltraties te onderzoeken in plaats van ze te ontkennen. Exact op dat moment staat Aynorde statig op en vraagt mij hetzelfde te doen. Kijk door je galactische ogen mijn lieve vriend en je zult beseffen dat je niet anders hoeft te zijn, dan hoe je je van binnen voelt. Draag jezelf uit en respecteer een ieder, zorg ervoor dat de zaden van zelfonderzoek worden gelegd en weet dat de falsificaties van spiritualiteit uiteindelijk een houdbaarheidsdatum kent. Jullie zijn de scriptschrijvers van deze datum.

Trillend op mijn benen en hevig geëmotioneerd voelde ik de diepliggende verbinding met de Plejarische constellaties en ons Oorspronkelijk erfgoed. Na veel praten en samenzijn, namen wij afscheid van elkaar. Omhelzingen en diepe bekrachtigende blikken ontmoeten elkaar.

Toen ik ’s avonds  in de tent in bed lag overviel mij een gevoel van ongekende kracht, een kracht van SAMEN en eerbied voor al het leven. SAMEN met elkaar onderzoek doen, SAMEN met mijzelf vrijuit spreken waarover gehoord en gevoeld mag worden. Zuiver ter bekrachtiging en inspiratie!