Kosmisch perspectief op de Aarde: Tarra Gaia

Een interessant stukje over hoe Martijn van Staveren op 16 november in Leuven, België vertelde dat hij van de Aarde af ging en de ‘bol’ op een bepaald moment ‘recht klapte’ en vlak werd als onderdeel van Gaia. Martijn was op weg naar een kosmische stemming die te maken had met een evt. koerswijziging op Aarde.

(Martijn van Staveren) Ik ging gisteren van de aarde af en het was een hele bijzondere, mooie ervaring. Het was al een tijdje geleden dat ik het op die manier heb gezien. (Ik wil het graag meenemen in die observatie) Het is mijn observatie maar alles wat ik zeg en alles wie ik ben of wat ik niet zeg mag je allemaal zien. Ik heb geen geheimen. Je mag me helemaal doorklieven, je mag overal doorheen kijken. Mijn toestemming heb je om álles te zien. Dat is van waaruit ik spreek.

Ik ging van de aarde af, met die mensen waar ik dat gesprek mee had en de aarde die werd kleiner. Eerst boven de aarde -heel snel- werd de aarde kleiner. En toen was er een moment, waarin zij, die mensen om mij heen die keken naar mij, toen dat ik in die verdichting bleef, net als jij, er was een moment dat we van de aarde af gingen en ik bleef naar de aarde kijken en dat is ook de observatie, dat hadden we besproken. Ik ging van de aarde af met hen en er was een bepaalt moment waarop er iets uit mijn hoofd wegtrok. Als een soort magnetisch veld. Hier voel je het niet maar het moment dat dat voelbaar wordt, zo duidelijk dat het er is. Het trok uit mijn hoofd weg en terwijl het uit mijn hoofd trok – het had te maken met: ik noem het even afstand- ik ging de dimensie uit, keek ik dus naar de aarde, trok uit mijn hoofd weg en terwijl het uit mijn hoofd trok, zag ik ook de aarde als een bol ineens dit doen: boem…rechttrekken. Dus ook de achterkant van de aarde, die trok naar de voorkant als recht. En in dat proces voltooide het hele beeld zich errond omheen van Gaia. Tarra! Dus de aarde zelf. Heel groot. Het eerste moment waren we iets van de aarde af, dat is heel duidelijk. Het tweede moment trok dit uit mijn hoofd weg en het was echt in mijn hoofd en in mijn keel voelde ik het ook, eruit. Dat is een sieraad zeg maar wat ze energetisch in de mens hebben geplaatst waardoor ik dat te zien krijg wat zij willen. Dat energetisch sieraad ging uit me weg en vervolgens zie ik de hele aarde heel groot manifesteren en waren we er nog heel dichtbij. Toen zag ik de aarde in haar eigen potentieel. En terwijl ik naar de aarde keek, kon ik het deels zien – dus van Tarra- kon ik het deels zien van wat wij hier als de aarde zien. En ik voelde de aarde. Ik voelde de aarde door ernaar te kijken. Een enorm warm ontzag voor één van deze Moeder planeten van het Leven. Ik kon de aarde ook echt horen in emotie. Het vibreerde, ik voelde en hoorde het Leven terwijl het géén geluiden waren in emotie trillingen. Dus mijn hele lichaam begon te borrelen en ik was helemaal geëmotioneerd en mijn lichaam pompte helemaal op. Toen keken ze naar mij en ik voelde dat ze keken. (ik vul het niet in want dat is dan letterlijk, daar heb je geen invulling. Hier op de aarde vullen we van alles in, daar is de communicatie open.) Ze keken naar mij om te zien of ik het uit ging huilen of dat ik het in mijzelf hield. En ik hield het in mijzelf. Ik huilde het er niet uit, ik ervoer heel bewust mijn emotie die ik voelde en zo werd mijn lichaam nog groter. Mijn lichaam werd groter en ik werd completer en ik werd ook machtiger in mijzelf. En ik werd héél helder, volledig en toen zeiden ze op een bepaald moment welkom terug en toen kreeg ik een hand. En daarom vond ik het ook zo leuk met elkaar achterin dat wij elkaar die hand hebben gegeven. Toen pas kwam die hand. Toen waren we gelijken in de vorm. Dezelfde grote, dezelfde intentie, dezelfde gezichten, argon eruit.

We zijn in een hele aparte wereld, in een hele bijzondere wereld zijn we hier beland. Dus het hele buitenaardse proces waar we mee te maken hebben dat moet op de schop. Het is helemaal niet erg om het te benoemen. Ik ben net bezig om contact te leggen en dit keer gaat het allemaal wel. Ik heb heel veel tegenwerking erop gehad. Ik ben aan het contact leggen met mensen die vrij grote netwerken hebben en die netwerken, die mensen die ook boeken schrijven en podcasts, die mensen die komen binnen. Die komen binnen omdat ik het niet alleen doe. Er is nu een andere fase. Er is nu een frequentie level ontstaan -door gebeurtenissen- kan ik nu opeens wel in contact komen met mensen. En het hele buitenaardse verhaal en proces wat hier speelt, dat moeten we gaan updaten.

Dus ik was daar en vervolgens van de aarde afgegaan, dus echt van Tarra die veel groter is.  (plaatje) Als je het uitdrukt als dit nu Tarra is, deze lichtbol dan is de aarde als ik er een pinkje opzet, de aarde. Zo groot is Tarra. En de val van Tarra, waar ook gesproken wordt wat we nu allemaal ervaren, op de eigen manier, er is iets gebeurd door mensen die hele kleine locatie ervaren. Nou daar gingen wij vandaan en toen zijn we weggegaan en toen was ik eigenlijk ook blij dat ik weg was. Voor het eerst voelde ik een soort vreugdesprong. Niet van Tarra want dat is een fantastische mooie wereld. Maar ik voelde een vreugde in mezelf om weg te gaan van Tarra. Dat was voor het eerst dat ik dat zo voelde. Ik was echt blij om op die manier weg te gaan. Zo ben ik hier ook gekomen. Ik heb de val van het bewustzijn meegemaakt en gezien. Ik heb gezien hoe de aarde, Tarra, gevallen is. Ik was daarbij aanwezig heel bewust. Om vervolgens via allerlei manieren in deze wereld hier terecht te komen en een leegte te ervaren. Dus het was voor mij nu de omgekeerde wereld. En dat maakte me heel blij om dat allemaal te zien.

Ik ging mee naar hele grote bijeenkomsten. En die bijeenkomsten die daar zijn dat zijn kleine bijeenkomsten en grote bijeenkomsten met allemaal mensen, heel vol en heel druk en het is daar puur en sereen. En ik ging mee en er werd eerst gezongen. – Dat doen ze bij de VN dus niet, daar gaan ze gelijk met elkaar op de vuist met de woorden-. Maar er werd eerst gezongen, eerst muziek gemaakt. En dat is een ode aan het Leven, dat is een ode aan de Kracht, dat is een ode aan Verbondenheid. Dat je met elkaar luistert en voelt naar een muziekboodschap, van een trilling van stemmen. En daar werd gestemd over iets en wat erover gestemd werd was – het is niet zo’n stem als hier van jou op aarde: wel of nee, het is een soort afstemming, bewustzijn met denken, gevoelens, gedachten, visies bij elkaar komen en die bundelen zich en communiceert met elkaar. Er werd gestemd (dat was een heel grappig moment en dan ik natuurlijk alleen maar lachen, want ik was daar) er werd gestemd of ze naar me zouden luisteren of niet. Of mijn ervaringen hier in deze dimensie en de taak die ik hier heb in de connectie met allerlei mensen samen, niet als een leider hé, maar samen met elkaar -tussen jou en elkaar in- of dat werd meegenomen in de koerswijziging. En toen was het antwoord: JA!

De koerswijziging die erin wordt gegaan, daar word ik volledig in geïnformeerd en over geïnformeerd. Er wordt ook geen koerswijziging ingezet zonder dat, in de werkzaamheden die we hier op de aarde met elkaar neerzetten, als aardse mens, dat ik daar word geïnformeerd.

Anar-Diah: Is de grote kosmische Ambassade vanuit de originele werelden die een interdimentionale realiteit is. Een hele grote Ambassade die zich in elk fractal van het universum bevindt, dus in elke dimensie van oorspronkelijke werkelijkheid die zich verder opent en opent minuut in andere werkelijkheden. Anar-Diah is een hele grote regering bijeenkomst, die je vanuit elke dimensie die trilt in de vrijheid van de geest van ieder wezen, toegankelijk is. Anar-Diah is eigenlijk een plek, dus als je hier op aarde weer aangaat, cohesie op aarde. Als die aangaat als de federatie van bewustzijn weer terugkeert, dus niet van buitenaardse maar van bewustzijn, dan kunnen wij met elkaar in Anar-Diah komen, dan kunnen we daar gaan zitten. En als Anar-Diah geactiveerd wordt, en daar zit een hele grote organisatie achter. In deze dimensie, dan zit je ineens in een zichtbaar beeld, in een soort enorm groot complex, een groot voetbalstadion. Heel groot, helemaal wit met allemaal lagen en verdiepingen. En daar kun je dan inkijken en dan zie je al die duizenden werelden, vertegenwoordigd door allerlei verschillende wezens die allemaal vrije kracht dragen.

Met dank aan Anita Rubie voor het transcript.