Transcript | Crowd Power 4 | ET healing, incarnatiemodellen, bewustwordingprocessen en werk

(Earth Matters TV | Crowd Power) Het transcript van Crowd Power 4 Waarom zijn wij in de Matrix?

Onderstaand het gehele transcript van Crowd Power 4, deze is hier als PDF te downloaden (met dank aan Annette van Dijk en Mareijke Giglio).

Alle uitzendingen zijn te bekijken via het Earth Matters YouTube kanaal.

Wil je het televisieprogramma Crowd Power bijwonen en de gesprekken aan tafel van dichtbij meemaken? Dat kan! Crowd Power wordt opgenomen vanuit de Youniversal Studio in de Biotoop in Haren. De ontvangst is tussen 20.15 en 20.45 uur. Je bent van harte welkom een opname bij te wonen. Meld je aan via deze link op de website van Orongo.

Met grote toewijding is er van de uitzending een zo nauwkeurig mogelijk verslag gemaakt, we kunnen echter niet garanderen dat het helemaal foutloos is.

Transcript Crowd Power 4:
Arjan: Welkom bij Earth Matters tv. Dit is Crowd Power, mijn naam is Arjan Bos.

Martijn: Heel hartelijk welkom, mijn naam is Martijn van Staveren.We maken er een lekkere ontspannen uitzending van. Interactief vandaag, we hebben een heleboel vragen toch wel gekregen de afgelopen tijden, ook al voor de uitzending van september een aantal die we nog niet hebben kunnen behandelen. Die vragen nemen we mee, of althans het delen van informatie. Het gaat natuurlijk helemaal niet alleen om vraag en antwoord. En we willen jullie natuurlijk uitnodigen om ook jullie vragen of opmerkingen, interessante ideeën, op- en aanmerkingen met ons te delen via de social media.

Arjan: Ja heel mooi, zeker. Er zijn een aantal hele mooie vragen en inzendingen binnengekomen. Daar gaan we vanavond ook aandacht aan besteden. Het is een hele turbulente tijd, Martijn. Jij bent ook al weer een jaar bezig met best wel groots die lezingen aan het geven door het hele land. Wij zijn zelf een half jaartje bezig met de uitzendingen. Kun je iets zeggen over wat je opmerkt van wat het voor je doet?

Martijn: Ja, daar wil ik wel op ingaan, dat vind ik wel een leuke vraag. Er gebeurt sowieso bij mij heel veel en bij de mensen thuis gebeurt er heel veel. Ik  ben natuurlijk ook net als iedereen, in processen verwikkeld. Daar ben ik geen uitzondering in. Wat ik heb gemerkt is dat er in een jaar tijd, gewoon door met elkaar ook te spreken over buitenaards contact in een wat breder perspectief en ook met een wat grotere diepgang in bepaalde stukjes, dat daardoor mensenmassa’s geïnspireerd raken,om ook daar een nieuwe zienswijze in te vinden. Want in eerste instantie, als je iets benoemt dat voor sommige mensen best wel heftig kan zijn, heb je eerst te maken met een enorme dosis weerstand. Want ik spreek gewoon ook over de menselijke onderdrukking; de onderdrukking van het menselijk bewustzijn, over de lagen van controle en de lagen van vrijheden. Breng dat in een wat breder perspectief in verband en in relatie tot onze huidige aardse maatschappelijke situatie waarin we op dit moment verkeren: spiritualiteit, bewustzijn, de kracht van wie wij werkelijk zijn… ja, dat breng ik bij elkaar in een heel klein stukje, met lezingen. Ik merk gewoon dat heel veel mensen daar een diepgaand onderzoek naar gaan doen op basis van wat ze zelf voelen. En voor mij is dat een heel groot cadeau. En ik merk natuurlijk voor mijzelf dat – doordat ik heel veel terugkrijg van de mensen – dat dat voor mij ook een hele grote bekrachtiging is. En dat is het cadeau weer naar mij toe. Dus ja, er gebeurt natuurlijk ontzettend veel. Je kunt je voorstellen dat als je openlijk spreekt over de contacten die ik heb, vanaf kinds af aan al heb tot en met de dag van vandaag, dat dat verschillende reacties opleveren kan. Zo zijn er mensen die daar helemaal idolaat op reageren en mij toejubelen. En er zijn natuurlijk ook mensen die op een gegeven moment hun nek omdraaien – ook mensen die ik ken – , zo van “wij vinden dit zo iets belachelijks; waarschijnlijk ben je gestoord”. Nou misschien is er een reden om gestoorde mensen dan niet meer gedag te zeggen . Dus er gebeurt van alles, maar ook dat is helemaal begrijpelijk. Ik ben mij heel erg bewust dat rond de onderwerpen waarover we met elkaar spreken nog heel veel winst te behalen valt. En dat juist buiten die kaders van wat we allemaal hebben geleerd: van de spiritualiteit, tot het aanbidden van goden, het buiten je kracht staan, de religies, de maatschappelijke modellen of schuldsystemen, noem het maar op. En dan heb ik het niet alleen over geld, maar ook over de schuldsystemen in ons gevoelsbewustzijn. Alles heeft te maken met die onderdrukking en alles heeft te maken met de grootsheid van wie wij zijn. En laten we daar geen misverstand over ontstaan, die grootsheid van wie wij zijn, die gaat gewoon open. Er zal veel onrust over kunnen ontstaan, maar dat betekent niet dat we daar angst voor moeten hebben. En dat is waar ik over spreek en dat merk ik gewoon, dat dit ongelooflijk veel beweging brengt en op allerlei verschillende manieren. Het is gewoon heel erg mooi om te horen hoeveel mensen geïnspireerd raken door daar op een rustige en een kalme manier ook over te kunnen spreken, zodat het niet alleen maar een zweefverhaal hoeft te zijn, maar ook gewoon een fundamenteel goed onderwerp. Er zijn grofweg twee groepen in de ufologie. Dat zijn de onderzoekende wetenschappers die het ook behoorlijk voor de kiezen krijgen, maar toch over het algemeen iets serieuzer benaderd worden, dan als je ervaringen hebt rechtstreeks met andere beschavingen en andere interdimensionale contacten. Ik schaar mijzelf daar een beetje tussenin. En waarom? Omdat ik vind dat ik door mijn eigen onderzoeken zelf een behoorlijke wetenschappelijke databank heb opgebouwd. En het meest interessante is dat er tot nu toe nog helemaal geen wetenschappers zijn, ook geen wetenschappers in Nederland, die bezig zijn met bewustzijn en ook met ufo’s bezig zijn, die durven contact te leggen met mensen zoals ik – dus ook andersoortige mensen – om daar eens een bepaalde verbinding tot stand te brengen. Maar er wordt wel over geschreven, over die verbinding. Dus er is echt nog wel wat winst te behalen. Dat was ook wel te verwachten. Maar dat hoort allemaal bij dat proces en het is erg leuk en ook erg interessant om te zien welke stappen we hebben gemaakt, mét elkaar, met iedereen, ook wanneer je soms enorm ontmoedigd kunt zijn, zelfs als je voelt, ik ben er eigenlijk nog helemaal geen steek wijzer van geworden, want ik heb meer vragen…. Ja, dat hoort allemaal bij het proces. Dus ja, er gebeurt zoveel en ik weet zeker – jij zal dat zelf ook erkennen in je eigen systeem en herkennen – maar mensen thuis ook; er gebeuren fantastisch mooie gebeurtenissen.

Arjan: Absoluut! Als mensen het over de lezingen hebben of over de inhoud van wat je brengt, dan brengt het eigenlijk zonder uitzondering grote beroering, zowel in de min als in de plus. Of mensen zijn echt geraakt en vinden het fantastisch en vinden aansluiting op allerlei manieren bij hun eigen processen of ze vinden het inderdaad helemaal niks – ook mensen uit de ufo-hoek. Die vinden – ik lees ook de stukken – dat je belachelijk bezig bent. Mensen die er serieus mee bezig zijn en dan zeggen dat het allemaal bestaat uit boutjes, schroefjes en moertjes en dan krijg je Martijn, die dan toch met een heel ander stuk komt, zodat ze het gewoon niet trekken en dát in het belachelijke trekken. Dat hele scala aan dingen. Maar ook hier inderdaad, qua tijden, ik zie dat mensen hier ook écht wakker worden en niet alleen, zeg maar, qua inzicht in processen hoe dingen in elkaar zitten. Maar gewoon ook echt helderziend worden en in één keer van alles en nog wat extra voelen en daar zich heel moeilijk toe kunnen verhouden, in beginsel.

Martijn: Ja, er wordt heel wat geactiveerd. Het heeft ook puur te maken met het bespreekbaar maken. Doordat we iets met elkaar bespreekbaar maken gebeurt er iets in ons niet-fysieke lichaam, dus het metafysisch lichaam. Dat is zoiets fundamenteels dat er iets op gang wordt gebracht waardoor wij dingen kunnen gaan voelen die totaal nieuw zijn voor ons! (maar die in feite oeroud zijn). Ik vind het wel leuk. Mag ik nog even reageren op wat jij zegt over boutjes en moertjes en dat soort zaken? Kijk, wat we bij elkaar trachten te brengen door alles bespreekbaar te maken, is juist dat al die mensen, die allemaal verschillende stukken onderzoek doen, dat deze mensen allemaal ook naar elkaar durven te gaan luisteren. En de lezing die ik tot nu toe geef, is erg gericht op dat vermogen van de mens. Het is erg gericht op wat ík meemaak, waarbij ik ook steeds zeg, het is wat ík meemaak. Maar waar het in wezen meer om gaat, is überhaupt om te onderzoeken wat de relatie is tussen de buitenaardse en interdimensionale realiteiten, de bezoeken van vele grote voertuigen en ook kleine voertuigen op deze planeet, de militaire constructies die er op aarde zijn, de politieke ontkennings-modus, de maatschappelijke situatie die hier op deze aarde draaiende is en hoe we daar ook uit kunnen komen. Er is een nieuwe setting nodig, van een nieuwe groep mensen op deze planeet – die groepen zijn er al – die straks op een gegeven moment het weggehaalde domein terug durven halen in deze realiteit. En dat is waar we met elkaar mee bezig zijn. En dat kan allemaal heel gek klinken en heel raar zijn voor veel mensen die dat op dit moment nog niet durven te onderzoeken. Want er zijn toch vaak mensen die een mening hebben en nog nooit echt de moeite hebben gedaan om een lichtje op te steken, aandachtig te luisteren naar wat de ander eigenlijk te vertellen heeft, ook nog nooit een boek hebben gelezen over dit soort zaken. Maar we zijn met elkaar een nieuwe samenleving aan het creëren. En we zien wat er op deze aarde gebeurt; welke problemen en uitdagingen we over ons uitgestort krijgen. Maar het is gewoon duidelijk, we gaan een hele nieuwe tijd in op deze aarde en we gaan een heleboel herstellen van wat er te herstellen valt. En wat de pogingen ook zullen zijn: het gaat wel door! Belangrijk is om al die mensen bij elkaar te krijgen, dus ook die mensen van die boutjes en die moertjes.

Arjan: Ja, absoluut, dat gaan we mooi doen. We hebben een hele set aan mooie vragen gekregen. De eerste is van Leonie die zegt “De ET-healings, dat zijn eigenlijk medische teams uit meer dan vijftig 50 verschillende soorten buitenaardse rassen”. Ze zegt dat je daar ook tot een van die planeten moet behoren, om telepathisch contact met hen te maken. Hoe kijk jij daartegen aan? Martijn: Nou ja, ik kan niets anders zeggen dan: Ik kan ergens niet omheen, namelijk dit: Wij leven op dit moment in een format op deze aarde, waarin wij denken op de wijze zoals we dat nu doen. We denken dat er allerlei uitsluitingsregels zijn of je ergens aan toe bent of niet. Maar de oorspronkelijkheid van het menselijk bewustzijn is erop gericht dat iedereen toegang heeft tot alles wat is. En er zijn heel veel verschillende groepen en heel veel verschillende lagen van controle, heel veel lagen van vrijheden, heel veel lagen van beschavingen, waarin er allerlei andere verschillende afspraken en convenanten zijn gemaakt, waarin het menselijk bewustzijn, ook bij onszelf, op een telkens andere wijze gezien en ervaren wordt. En zo zijn er ook groepen op deze planeet, beter gezegd, groepen buiten het fysieke spectrum van hoe wij dat op dit moment waarnemen die werken vanuit een alliantie. En of dat zo is dat je minimaal van die aantal planeten vandaan moet komen, voordat je ET-healer zou kunnen zijn?…. Mijn ervaring is dat dat dus niet zo is. En elke uitsluiting – en dat is een gouden regel in het universum -, is pertinent een poging om de mensen in een soort speciale fase te brengen. Van: ”Okay, jij komt van die planeet, dus jij mag dat wel.” Of; “Ooh, dat is jammer, jij bent er nog niet aan toe, dus jij mag het niet.” “Of jij komt helemaal niet van die planeet; ja sorry, je hebt wel alle kwaliteiten, maar van die rassen mag het niet.” Kijk, en dat is waarom ik in die lezingen heel duidelijk naar voren breng hoe belangrijk het is, dat wij onze eigen gevoel weer gaan volgen. Dat we helemaal terug gaan naar die basis. En als je nou kijkt naar die vraag die je stelt…. Nou ik weet één ding, dat vanuit de welwillendheid en vanuit werkelijk ondersteunende allianties – dus mensen zoals wijzelf en wezens die er anders uitzien, wezens die ons werkelijk ondersteunend van dienst zijn in een proces dat ongekend groot is – dit voorwaardelijk opereren/werken beslist niet het geval is! Dus wat daar ook over wordt gezegd, ook al vindt het plaats, toch zouden we de vraag kunnen stellen: is het werkelijk waar dat die wezens die dat zeggen werken vanuit goedaardigheid? Of dekken ze een agenda af die zo in elkaar zit, dat de mensheid alleen maar denkt dat ze daardoor geholpen wordt?. En heeft het misschien een andere bedoeling?

Arjan: Ik heb zelf ook dingen meegemaakt met ET-healing waarvan ik kan zeggen dat dat fantastisch is geweest. De inzichten die ik gekregen heb en de healingen ook die ik gevoeld heb: Ja wat dat heeft gedaan was heel significant.

Martijn: Ja dat is ook zo.

Arjan: Kan dat dan toch naast elkaar bestaan?

Martijn: Zeker.

Arjan: Dat het zó goed kan doen maar dat het toch niet van het hoogste goed is, zeg je dan eigenlijk? Of hoe zou ik dat moeten zien?

Martijn: Het gaat erom in het universum _ en dat is waar het menselijke proces ook eigenlijk op gericht is dat wij weer teruggaan naar ons eigen vermogen. Dat wij leren faciliteren als wij een ander ten dienste willen zijn: dat wij leren faciliteren tussen bewustzijn, het is een veld van het universum. Noem het schepper-bron of het eenheidsveld van alle frequenties die er zijn. Het universum is een enorm uitgebreid netwerk van frequentiebewustzijn. Het gaat erom dat wij leren weer terug te gaan naar ons eigen vermogen, dat we ooit in andere tijden hebben gehad en waar we nog steeds mee verbonden zijn. Maar op het moment dat wij iets buiten onszelf zoeken, wil dat niet zeggen per definitie dat dat dus niet goed is. Want het proces kan juist zijn dat dit ons weer wat dichter bij de zoektocht naar onszelf brengt. En in die context is het dus gewoon een grote bijdrage. Het is alleen zo, dat op het moment dat je echt met ET’s kunt communiceren, dat het daarbij dan van groot belang is om aan die ET’s ook wat vragen daarover te stellen. En er zijn te weinig ET-healers die rechtstreeks kunnen communiceren met ET’s. En dat is een belangrijk punt. Wat helemaal niet zegt dat als iemand dat niet doet, hij het niet kan. Het heeft alles met inzicht te maken. Dit zijn de processen die we te leren hebben. Want de grootste kracht van een healing op zich – dus nog afgezien van ET-healing – is dat de mens een zelfherstellend vermogen heeft. En de grootste kracht is er op het moment dat jij je kwetsbaar opstelt, dat je wilt werken aan je eigen processen terwijl je iemand tegenover je hebt die voor jou een facilitator wil zijn, dus iemand die jou ondersteunt in jouw proces. Dit is belangrijk: Die facilitator werkt vanuit de grootsheid van jouw vermogen: die koppelt zich als het ware met jouw toestemming als facilitator tussen jou en het kwantumveld, het veld waar alles tegelijkertijd aanwezig is. Op dat moment kunnen processen in de persoon van de cliënt, in zijn wezen, plaatsvinden puur op basis van de grootsheid en de erkenning dat die persoon dat zelf kan; dat die persoon toegang geeft in en naar zichzelf. Maar er zijn geen ET’s die daar toegang toe hebben. Ook niet vanuit het bronbewustzijn, omdat het menselijk bewustzijn zo’n enorm hoge graad van evolutie al bereikt heeft dat ze daarin geen assistentie krijgt vanuit groepen die zeggen dat er voorwaarden worden gesteld om dat werk te mogen doen.

Arjan: Okay. En hoe zou je zo’n ET dan aan de tand moeten voelen?

Martijn: Niet, want ze hebben geen tanden.

Arjan: (lacht) Als er zoveel verschillende soorten zijn, dan zijn er toch ook wel met tanden?

Martijn: Uiteraard. Nou kijk, we hoeven helemaal niemand aan de tand te voelen, behalve onszelf. Dat is onze taak. Dat we voor de spiegel gaan staan en dat we onszelf eens heel diep in de ogen kijken en durven te vragen: waar ben ik zelf mee bezig. Wat is eigenlijk mijn doelstelling in mijn leven? Okay… weet ik niet. Wat is mijn visie dan? Nou… weet ik eigenlijk ook niet, want ik ben op zoek naar mijzelf. Dat besef is het van groot belang… van, okay wat voor een format heb ik uitgerold waarvan ik denk, dat dat dus de box is waaruit ik alles dien te ontplooien? En dan kom je heel gauw tot de conclusie als je werkelijk kwetsbaar durft te zijn, dat je jezelf een format hebt aangemeten, een persoonlijkheid hebt aangemeten, die op zich heel dienstbaar is, maar die ook heel beklemmend en benauwend kan zijn. Op dit moment is er een enorme verschuiving in het menselijk bewustzijn bezig. De circuits van de mensheid die uitgeschakeld stonden, gaan één voor één langzamerhand weer aan via allerlei geavanceerde technologieën die de mens zelf initieert, want wij zijn de scriptschrijvers. Wij zijn ook de hoeders van deze prachtige planeet. En op het moment dat wij ervan uit durven gaan dat wij zélf degenen zijn die datgene kunnen terugbrengen wat buiten beeld is gehouden, dan zitten wij op een koers die heel dicht bij de zelfbekrachtiging terecht komt. Van de buitenaardse rassen of interdimensionale rassen die hier aanwezig zijn, dus rassen die ons ondersteunen, ook daarvan zijn er een heleboel groepen zich niet bewust van het feit dat ze in een kwantum-matrix zitten van onderdrukking. Dus de hele realiteit die geschreven wordt en waar ons bewustzijn zich nu van gewaar is, daar lopen allemaal frequentielijnen doorheen, waardoor wij worden afgeleid van een grotere werkelijkheid. Maar binnen die afleiding – deze werkelijkheid zoals die nu is– zitten bepaalde ET-rassen ook vast en die realiseren zich heel goed, dat wij voor hén de sleutels zijn om uit die matrix te komen.Dus we dienen alert te zijn op de vraag: Wat is ondersteuning van buitenaf en wat is ondersteuning in mijzelf? Ik denk dat de beste healing is dat degene die healt zichzelf kan healen, doordat die assistentie krijgt van een mens hier op deze planeet.

Arjan: Okay, dus wat is het anker om in healingen te staan; hoe zou je dat definiëren? Wat draagt daartoe bij? . Laat ik maar zeggen, die healingen die zo fantastisch zijn, die zijn in ieder geval boven mijn perceptievermogen en buiten mijn gezichtsveld. Ik neem alleen een positieve werking daarvan waar. En als je zegt van “goh, dat kan toch nog gebeuren door mensen die zelf ook zijn geïnvaseerd binnen die matrix: wat is dan mijn anker, als iemand die niet helderziende is?, zeg maar. Ik ben gewoon niet helderziend, ik vind het raar om het zo uit te spreken. Maar ik heb de indruk dat ik redelijk standje normaal zie, wat zou dan mijn anker moeten zijn in dit soort vraagstukken?

Martijn: Ja, ik snap je vraag…. Het is belangrijk om niet bij jezelf weg te rennen. Dat is één. De mensheid heeft echt nu voor duizenden jaren de rit gemaakt om bij zichzelf weg te rennen, juist vanwege de enorme pijn die wij hier op deze aarde hebben geleden. Binnen die pijn, hebben we heel veel vreugde en plezier gekregen. We leven fysiek relatief wel heel kort om het grotere plaatje te kunnen zien. En binnen die duizenden jaren hebben we een mechanisme gehad, waarin we steeds dat grote dat binnen onszelf is, buiten onszelf hebben gezocht Dat hebben we gedaan door middel van het aanbidden van- of het volgen van iets in welke vorm dan ook. Dat kan een sekte zijn, dat kan een cult-vorming zijn, dat kan een religie zijn, dat kan een militaire macht zijn waarbij je je aansluit, dat kan een koffiekransje zijn. Ik noem maar even een paar zaken op. Maar hoe je het wendt of keert, het is het aanhangen van de goden buiten onszelf. Dus in feite het aanbidden van de Anu-god, één van de Anu-goden van de oorspronkelijke dynasties van de Anunnaki. En op het moment dat jij vraagt: “ja, maar hoe kom je daar dan achter of dat zo is als je niet helderziend bent; hoe weet je dat dan?”, dan zal je dus óf op jezelf dienen te vertrouwen, als je dat durft, óf je dient zoveel vertrouwen in de ander te hebben, op basis van je vertrouwen in jezelf, dat je dat aan durft te gaan. Dus dit is het allerbelangrijkste: het dient voor jezelf goed te voelen. Maar degene die de behandelaar of behandelaarster is, daarvan is het voor mij – als je het aan mij vraagt – van uitermate groot belang, dat diegene, die met dit werk werkt/functioneert, niet in diezelfde ontkenningsmodus zit waarin wij hier met elkaar op aarde in beland zijn. Maar zelfs op het moment dat de mensen daarover in ontkenning zitten, óf daarover geen informatie hebben, wil het nog steeds niet zeggen dat die persoon wel of niet goed bezig is, want daar gaat het helemaal niet om, om goed of niet goed. Wel is het van fundamenteel belang dat deze mensen enige informatie hebben over deze situatie. Je gaat als hartchirurg niet iemand opensnijden als je niet weet, waar dat hart mee in verbinding staat. En er zijn wat mij betreft op dit moment teveel “hartchirurgen” in dit bewustzijnsvlak, die bezig zijn met ET-healings, maar dan zonder te beseffen, waar ze tussen faciliteren. Dus ik wil gewoon die mensen oproepen om gewoon alert te zijn en vooral heel erg eerst zichzelf te ontdekken en heel goed naar zichzelf te kijken welke grootsheid er in je is die je in jezelf nog niet durft aan te raken. Ik denk dat je die bijna altijd kunt vinden.

Arjan: Dat is mooi, een mooi anker! Een vraag die daarop aansluit is van Bep. Ze stelt een vraag over de Galactische Federatie – dat is een galactische organisatie van verschillende buitenaardse rassen die de mensheid op de planeet aarde helpen bij hun ascentie naar hogere dimensies. Ze worden geholpen door een soort van Witte Broederschap van opgestegen meesters, aardsengelen en engelen. Er worden op regelmatige basis één à twee keer per week channelings gedaan door mensen die door hen benaderd zijn. Deze mensen zoals Sheldan Nidle bijvoorbeeld, houden ons op de hoogte van alle vorderingen die ze maken. De aarde zou zich samen met de mensheid gaan verheffen naar de vijfde dimensie. Martijn, wat vind je van al deze channelings? Ik denk zelf, dat er veel mensen zijn die elkaar gewoon napraten en geen idee hebben, waar ze het over hebben. Moeten we ze serieus nemen?

Martijn: Nou ja kijk; ik ben niet degene die kan bepalen of aangeven wat je wel of niet serieus neemt. Net zoals ik ook niet tegen andere mensen kan zeggen: Neem mij serieus. Dat kan niet. Ik weet wel op basis van wat ik meemaak en de contacten die ik heb dat er ronduit gewaarschuwd wordt om alert te zijn over deze channelings. Juist, omdat de mensen die deze channelings geven vaak de grootste ontkenners zijn van de modus van controle. Dus dat zijn vaak hoopgevende berichten uit een veld van “het komt allemaal wel goed”, maar de welwillenden geven geen channelings op basis van informatie van het pad wat we zelf te doorlopen hebben. Want je kunt bijvoorbeeld al zien over ascentie naar het vijf-dimensionale vlak…. Lieve mensen, wij zitten al in het vijfde dimensional vlak; dat is waar wij al zijn. Wij zijn nooit uit het vijfde dimensionale vlak geweest. Wat er gebeurt is dat er controlelagen lopen door het kwantumveld van de aarde die een insertie, een invoeging hebben gecreëerd, waardoor de mensheid als het ware in een soort collectieve andere realiteit wordt gebracht, een controlelaag die zich koppelt aan het vermogen van de mens waardoor de mensheid onderling gecontroleerd wordt en ingevoegd wordt in een andere realiteit, waardoor jij en ik wel ook zelf die andere realiteit zien. In jouw realiteit verandert er iets en het is valideerbaar voor mij, ik zie het bij mij ook gebeuren. Behalve als jij uit die hypnose kunt komen op een bepaalde manier, dan kan het zijn dat jij ziet wat ik waarneem, en dat jij dan zegt: “dat gebeurt helemaal niet in het echt”. Men komt dus in een andere realiteit terecht. En als we dan dus kijken naar die vijfde dimensie in de channelings… merendeel is het lariekoek. Dat betekent dat mensen vaak in een heel diepliggende hoopvolle situatie terechtkomen, waardoor ze dus niet de kracht van hun creatievermogen zijn, niet in de “force of creation” , de “essence of life”, die echte werkelijke kracht is van wie wij zijn. Dus dat we die niet gaan belichamen omdat we eigenlijk lui in een luie stoel achterover kunnen liggen en lezen in een channeling hoe het eigenlijk met de aarde gesteld is. Zonder dat we daarbij zelf onze eigen autonome, soevereine kracht en autoriteit innemen. Dus dan is het meer lezen en hopen, dan dat er werkelijk iets gebeurt. Waarbij ik gelijk wil zeggen, dat niet alle channelings uit een veld komen, die als het ware niet de werkelijke werkelijkheid belichamen. Maar bijvoorbeeld Sheldan Nidle, is een kanaal uit het vierde bewustzijnsveld dat direct bij de Anunnaki vandaan komt, waarin de Galactische Federatie – the Galactic Federation – gesimuleerd wordt in een bewustzijnsveld, in een kwantumbewustzijnsveld. Dit kanaal wordt via allerlei energieën naar mensen geïnitieerd die dat dan ook overnemen.

Arjan: Dus er is ook een oorspronkelijke Galactische Federatie?

Martijn: Dat is wat ik inderdaad indirect ook zeg, ja.

Arjan: Okay.

Martijn: En die noemen zich niet de Galactische Federatie, maar die noemen zich de Galactische Confederatie. Het is een vennootschap, zoals ze zichzelf letterlijk noemen. Ik was 23 jaar toen ik echt fysiek contact met ze kreeg. Een vennootschap waar ook mensachtige leeuwen bij aanwezig zijn. En het is van groot belang om te beseffen dat als iets anders blijkt te zijn dan we denken – en dat geldt voor mij idem dito – dat we dat dan gewoon openlijk durven te onderzoeken. Dan komen we van die cult-vorming af en ook van die broodje-aap verhalen. Want de kracht is namelijk, dat WIJ de scriptschrijvers zijn van deze realiteit. Wat wij te doen hebben is terughalen wat van ons is weggehaald door de krachten die op deze planeet aanwezig zijn. Krachten die hier ook fysiek leven. Wezens die niet menselijk zijn, maar er wel gedeeltelijk als mens uitzien. Wezens die de macht in handen hebben, die de modellen controleren. Zij vinden het prachtig mooi dat die Galactische Federatie van Sheldan Nidle zo gevolgd wordt door de spirituele mens. Want het wordt gewoon beschouwd als een cult, het wordt gewoon beschouwd als een religieuze vorm.

Arjan: Okay…. Nicole uit Nieuw-Zeeland die deelde met ons een mooi schilderij “Tribal Manhattan”. Misschien kunnen we die even zien via de regie? En zij zegt : Toen ik dat schilderij maakte woonde ik in New York en wist ik er van dat van alle duizenden mensen die ik dagelijks voorbij liepen, er een heleboel niet persé mensen waren. En soms liep ze zelfs door mensen heen. Daar heeft ze dit schilderij van gemaakt. Ze zegt overigens ook nog andere dingen. Ze zegt: Ik woon in Nieuw-Zeeland, een paar kilometer van een militaire vliegbasis. Een keer werd ik ’s nachts wakker en zag ik een enorm licht – écht een mega licht – omhoog schijnen dat veel groter was dan een paar voetbalvelden. Het licht was zo scherp en fel…, nog feller dan dat van een stadion. En ik denk dat mijn programmering inkickte. Ik vond het niet fijn en besloot weer te gaan slapen. De volgende keer ga ik het wel bekijken. Misschien was het wel zo’n zwevende landingsbaan als waar Martijn het over had.

Martijn: Ja, dat zou best kunnen natuurlijk. Maar er zijn zoveel geavanceerde technologieën. Kijk, iets moois van Nicole uit Nieuw-Zeeland zie ik. Fijn Nicole, dank je voor je vraag, voor het delen van je informatie, dat is heel fijn. Wereldwijd vinden er allerlei zeer interessante ontwikkelingen plaats en zijn er mensen die dit zien. Ja kijk, eventjes terugkerend op die vraag – of die opmerking – van hiervoor, over die Galactische Federatie. De mensheid zit in een vijf-dimensionaal bewustzijnsveld. Dat is opgebouwd uit vijf hoofdlijnen, vijf hoofd-heilige geometrisch-veld bewustzijnsvelden. Dat zijn allemaal vijf verschillende locaties; dat zijn vijf verschillende universa over elkaar heen geplakt. Dat is van oorsprong vele malen hoger geweest dan het vijfde dimensionale veld. Dus wat je dan ziet, als je dit soort technologieën ziet, zijn lichten die omhoog schijnen of lichtflitsen, grote objecten die door de lucht heen plaatsvinden. Het kan zich fysiek afspelen in deze realiteit, maar het kan ook zijn dat je bewustzijn voor een bepaald deel losgekoppeld wordt, waardoor je eigenlijk meer vermogen krijgt, waardoor je een glimp opvangt – fysiek – uit dat vijfde dimensionale bewustzijnsveld waar we dus in werkelijkheid echt zijn. Maar dat die informatie daarvan binnendruppelt in de drie-dimensionale realiteit van de matrix. Dus het kan zijn dat je gewoon iets ziet uit die werkelijkheid van het vijfde dimensionale bewustzijnsveld. Maar het kan ook zijn, dat het zich letterlijk in déze werkelijkheid afspeelt. En dat gebeurt natuurlijk óók heel veel. Dus wie weet is het wel zo’n zwevende landingsbaan, zo’n holografisch bewustzijnsveld. Dat kan. Er zijn inderdaad een heleboel mensen, die hier op de aarde zijn en niet zijn zoals wij denken dat ze zijn. Er is een heel groot aantal mensen op de aarde, die niet echt mensen zijn zoals jij en ik en de mensen thuis, maar die belichaamd worden door een soort computer matrix. En het bijzondere daarvan is dus om te onderzoeken: hoe dat dan kan.? Dat is met ons lichaam ook zo. Jouw lichaam, mijn lichaam, onze lichamen allemaal zijn een soort van biologische gereedschapswagen waarin ons bewustzijn normaliter gekoppeld zit. In dit (noot van de redactie: ons) geval zit ons bewustzijn niet in het lichaam gekoppeld, maar zit ons bewustzijn gekoppeld in een vijf-dimensionaal lichaam. En in dat vijfde dimensionale lichaam heeft een ingreep plaatsgevonden, die ervoor zorgt dat er in dát bewustzijn dit lichaam functioneert. Oftewel deze hele realiteit daarin functioneert. En als je dat helemaal gaat uitzoeken, en onderzoeken hoe dat in elkaar zit- en met name dan ook hoe groot jouw rol is om daar uit te kunnen komen -, ja dan kun je ook ontdekken hoe het komt, dat je soms door mensen heen kunt lopen, zodat je letterlijk ziet dat er mensen zijn die niet echt mensen zijn.

Arjan: En zijn dat dan trans-humanistische realiteiten of buitenaardse- of inter-dimensionale- of van alles en nog wat?

Martijn: Dat kunnen allerlei verschillende inserties zijn; ja; het scala is heel erg groot. En uiteindelijk zou dat helemaal niet nodig zijn, want de krachten die dit allemaal initiëren maken bewust gebruik van allerlei verschillende computersystemen; eigenlijk op verschillende manieren en wijzen, om ons in zo’n grote complexe realiteit te brengen dat we eigenlijk zeggen: “Nee, dit is gewoon waanzinnig. Dit gaat echt te ver”. Dus, mocht je door de ontkenningsfase heen zijn, dan wordt het zo complex gemaakt dat wij op de proef worden gesteld om het überhaupt te geloven– zodat je zegt: Nee, dit gaat me gewoon te ver; dit gaat me gewoon écht te ver. Maar het gaat ons niet te ver om ’s nachts te dromen dat we vliegen over het weiland. We worden ’s morgens wakker met: Ik heb nou toch een mooie droom gehad. Een droom dat ik heb gevlogen… ik kon vliegen. Het was een heerlijk gevoel. Dat gaat ons niet te ver, want dan zegt onze mind: ja, maar dat was een droom. Dus wat is nou werkelijk een droom?

Arjan: We kregen een hele mooie vraag van iemand die graag anoniem wil blijven. Die zegt: ik ben werkzaam binnen het politieapparaat bij de incidentafhandeling. Is deze fulltime job voor mij verenigbaar met mijn bewustwordingsproces? Ik heb zelf het gevoel, dat ik ook veel mensen kan helpen. Ik heb er niet echt een gevoel bij of het goed of slecht is. Ik hoop dat Martijn iets kan zeggen over beroepen als die van militair, politie, deurwaarder et cetera en of het te combineren valt met het bewustwordingsproces. Of hij iets kan zeggen of het niet in de weg staat of juist helpt inzichten te geven?

Martijn: Nou, dat laatste is absoluut helemaal waar. Het is overigens allemaal waar natuurlijk. En vooral dat laatste: om inzicht te geven. Ja, heel belangrijk. Kijk, we zitten nu al gedurende lange tijd en vooral de laatste veertig jaar op de aarde in een modus operandi die helemaal niets meer te maken heeft met het genieten van je vrijheid, genieten van je vermogen als mens. Dus er zijn allerlei modellen geïntroduceerd die op basis van wetgevingen zijn bekrachtigd. En waag het niet om je niet aan die wet te houden, want dan staat er een sanctie op. Daar zijn instituten voor opgericht, zoals justitie, politie, deurwaarderskantoren, rechtbanken et cetera. Daarover kunnen we op twee manieren denken, we kunnen ons op twee manieren uitspreken. We kunnen zeggen: als je daar werkt, dan ben je mooi de pisang, want dat is het oude systeem; moet ik dan daar wel in blijven zitten? Ik kom veel mensen tegen die uit deze instituten komen. Ik heb met mensen gesproken uit de militaire industrieën. Mensen die ook eigenlijk aangeven: “Ja joh, ik ben helemaal niet meer gelukkig. Moet ik er nou mee stoppen; moet ik dan maar iets heel anders doen?”. Wie ben ik om daar een antwoord op te geven? Maar ik kan wel het volgende daarover zeggen, namelijk dat het van énorme grote waarde is om – juist als je op die posities en in die posities zit -, je bewust te zijn van het feit, dat je dus een soort White Knight bent. Dat je dus degene bent die binnen dat district van waar jij operationeel bent, juist vanuit een groter bewustzijn beseft dat jij iets in je voelt. En juist dáár door in contacten met andere mensen, telefonisch of in gesprek met die mensen, precies dat vonkje weet aan te steken, te laten ontvlammen wat nou nodig is om die wereld in een totale transitie te brengen. Dus ik zeg op mijn beurt : Het is fantastisch als je bij justitie of politie werkt of bij het politie apparaat. Kijk, dan is er even de vraag of je daar dan een bepaalde frictie bij ervaart. Stel je bent daardoor een beetje tot een punt van een soort uitdaging gekomen van: ja ik weet het niet hoor, ik doe mijn werk nog wel, maar eigenlijk ben ik mijn feeling met mijn werk wat kwijtgeraakt. Nou, wellicht is dat gewoon zo. Dan zal je gewoon dienen te accepteren dat je een nieuwe fase ingaat. Nou, dan heb je weer een heel mooi cadeau. Maar je kunt ook kijken, misschien is wel mijn mind-set aan verversing toe. Wie weet is mijn visie over dat wat ik daar aan het doen ben wel aan vernieuwing toe. Dus … hé, ik ga gewoon een andere rol in. Ik ga gewoon hetzelfde werk blijven doen maar ik besef mij ineens dat ik dus een mededrager ben van die enorme verandering om te zorgen dat ik andere mensen begeleid zonder dat ik dit hoef te bespreken met die mensen. Maar gewoon door ze even aan te raken, door ze even aan te kijken of een blik te geven. Door even iemand met iets te assisteren. Dan ontstaat er iets in het hologram bewustzijn waar we van oorsprong echt uit opgebouwd zijn. Zodat het eventjes kort samenvloeit. “Floep” doet het. En het zijn dié magische momenten, die wij – de mensen – op deze aarde in zich dragen. En precies dat is ook de wijze waarop we er uit gaan komen. Dus in het klein, maar ook in het groot. En als je dat gaat beseffen, dan kan dat een heel groot, mooi cadeau zijn om juist in dat politie apparaat aan het werk te zijn en is het dus niet een slecht iets, maar kun je er een fantastisch mooi groot gevoel bij hebben. En zodra je dat gevoel gaat belichamen kan het zelfs zo zijn dat het gevoel als een katalysator gaat werken, waardoor je mensen op jouw werkvloer ineens ook ziet veranderen.

Arjan: En dat overstijgt, zeg maar, de energetica? Jan van Rijckenborgh bijvoorbeeld- dat is de oprichter van de School van het Gouden Rozenkruis (het Lectorium Rosicrusianum) – , schrijft ergens; als je bijvoorbeeld bij de militairen gaat werken, ook al ben je daar trompetblazer in het orkest, dan draag je met jouw energie toch bij op een energetische wijze, aan die oorlogvoering. En dat is niet echt een heel tof plan. Want je wilt eigenlijk met jouw levensenergie dát ondersteunen wat het tegenovergestelde bewerkstelligt. Maar jij zegt eigenlijk: op het moment dat je door persoonlijke contacten mogelijk maakt dat anderen wakker worden of dat soort dingen, dat het de energetica van het bijdragen aan een fout politie apparaat of leger, oorlog, overstijgt.

Martijn: Zeker. Dat is nou juist precies wat ik onder andere in de lezingen naar voren breng dat wij een bewustzijnsveld om ons oorspronkelijke lichaam dragen, waarin wij zulke enorme krachtige zenders en ontvangers zijn, dat wij invloed hebben op de materie; “mind over matter”. Ook in deze realiteit. Maar dat we het niet alleen vanuit onze mind doen maar ook vanuit ons gevoelsbewustzijn. Dat gevoelsbewustzijn zit niet alleen in het hart maar dat komt bij de sacraal chakra vandaan. Het is een neurologisch systeem. En door die invloed aan te wenden en dus daar te zijn, kun je zeggen: ja, goh zo ondersteun ik eigenlijk het systeem waar we vanaf willen. Maar je kunt ook zeggen: Zo ondersteunen we het systeem waar we juist naartoe willen. Dus het is maar net hoe je er naar kijkt. Ik ga het andersom zeggen. Stel we zouden een Amerika hebben waarin een Congres is, waarin het Congres gedomineerd wordt door op macht beluste mensen. Stel je zo’n realiteit voor. En waarin het Congres feitelijk altijd alleen maar dezelfde beslissingen neemt op basis van de oude modellen. Op basis van dat wat zoals altijd de macht dient, de elite dient. Stel je zo’n waanzinnig Congres eens voor. Dit kun je je bijna niet voorstellen, maar het is dus werkelijk zo. Dan zouden wij toch heel graag minstens dertig of veertig mensen in dat Congres zien die vanuit een andere visie werken. Dan zouden we niet met zijn allen zeggen: ja goh, kom nou eens, je moet toch niet in het Congres gaan zitten, want dan ondersteun je dat Congres. Nee, het Congres is de belichaming van de macht die bij ons weggehaald is die we moeten terughalen in onze autoriteit van wie wij zijn. Dus het is nodig, dat wij in die realiteit ons aandeel gaan leveren. En dat betekent in elke setting!

Arjan: Elke setting inderdaad?

Martijn: Élke setting.

Arjan: Alles is denkbaar, dat je dat gewoon gaat doen?

Martijn: Alles is denkbaar en al het denkbare is ook uitvoerbaar. Dus het is aan ons om te beoordelen of we dat wel of niet durven te doen. Ik weet dat er ook mensen met behoorlijke functies in het ziekenhuis zijn die ook ’s avonds op websites kijken naar zaken waarvan ze denken dat die geen schoonheidsprijs verdienen. Terwijl ze overdag in de kantine met elkaar spreken van: Nou hebben we net iemands been geamputeerd; dat hebben we toch netjes kunnen oplossen hè? Ja, dat is heel netjes opgelost. Zulke gesprekken worden dán gevoerd. En ’s avonds dan zitten die mensen ook op het internet te kijken op websites. En het is niet zo dat de wetenschappelijke wereld en de universitair opgeleide mens alleen maar lacherig doet. Ze gedragen zich misschien wel vaak zo, maar dat is een vals beeld. Dat is een zelfbescherming, self- protectionisme.

Arjan: Ja, je bent gelijk outcast op het moment dat je voor dit soort onderwerpen uitkomt.

Martijn: Precies.

Arjan: Dat is dan gewoon einde carrière, einde van alles en nog wat.

Martijn: Ja en dat is een puur hardnekkige overtuiging.

Arjan: Ja hè?

Martijn: Ja. Want wie zegt dat het werkelijk zo is. Maar niemand durft dat uit te proberen.

Arjan: Ik heb het inderdaad zelf gedaan. Ik heb het gewoon met een brief, een hard-copy brief aan iedereen gedaan en aan iedereen uitgedeeld. En dat viel inderdaad heel erg mee. Alleen zat ik natuurlijk niet in een positie die heel wetenschappelijk was, maar toch wel binnen een organisatie waar dat ook ongebruikelijk is. Allright, volgende vraag is van Apolonia. Zij vraagt: Hoe kan ik mij afsluiten voor alle emoties die ik voel als ik naar de ellende in onze wereld kijk, die ellende die er momenteel heerst. Als ik mij afsluit, dan sluit ik ook mijn hart af. En als ik mijn hart dan weer open, dan komen ook al die emoties terug. Dat maakt me dan heel verdrietig. Is het verstandig om je daarvoor af te sluiten?

Martijn: Absoluut niet. Het is wel een heel normaal mechanisme, omdat we ons natuurlijk toch op enige manier willen beschermen tegen heftige gevoelens en pijn. Maar ja, dat wat we zelf voelen – en dat is ook logisch natuurlijk -, wat we zelf voelen bij waar we ons van willen afsluiten, is iets in onszelf wat kennelijk nog niet een zodanige status bereikt heeft dat we er mee om kunnen gaan op een manier waardoor we kunnen zeggen: De heftigheid is er af. Dus dat betekent dat er nog iets aanwezig is. Het is nog een ruwe diamant, iets dat nog gezien mag worden. En afsluiten… ja, kijk de oorspronkelijkheid is dat wij niet afgesloten zijn, van helemaal niets. En de poging die er juist is, die ondernomen wordt, is dat wij onszelf afsluiten. Dus hoe meer pijn je voelt van buitenaf, hoe meer er nog in jezelf te helen is. Zodra je dat kunt helen of zodra je dat kunt accepteren. Want helen is ook een redelijk woord waarvan ik zeg: Nou ja, ik weet het niet. Ik geloof vanuit kosmisch inzichten en vanuit kosmisch perspectief, dat het allemaal om acceptatie draait. Dat sommige dingen gewoon zo zijn. En door dat te accepteren dat sommige zaken gewoon zijn en ook een andere betekenis hebben, kan onze mind er anders mee omgaan, waardoor het niet meer een probleem is, maar waardoor ineens een situatie ontstaat die een andere betekenis heeft. Dus afsluiten… ik zou dat niet doen. Je kunt je afsluiten, maar dat wordt dan eigenlijk een dwangneurotische opdracht om voortdurend jezelf te resetten, op zoek naar een moment van: Ik wil er niets mee te maken hebben; ik wil afsluiten, me afsluiten. Ik zou dat niet doen. Zoals je schrijft , Als ik mijn hart openzet, komen ook de emoties terug. Dus wat is je hart openzetten? Dat betekent dat je toegankelijk bent voor jezelf, naar jezelf, of is dat dat je ontoegankelijk bent? Ontoegankelijkheid is ons ook geleerd, we mogen niet te veel voelen, en zodra we in een hele diepe roller-coaster terechtkomen, in een achtbaan terechtkomen van gevoelens en de grip kwijtraken, krijgen we het gevoel van: Oh jee, ik moet me helemaal vasthouden want anders ga ik onderuit. Zelfs die overtuiging van onderuit gaan, daarvan zeg ik: Nee, laat maar los. Want als het nodig is dat we onderuit gaan dan is dat blijkbaar nodig. En laat dan maar eens gewoon gebeuren wat er te gebeuren valt. Dus er is ergens een bepaald verzet – en nu ga ik het even vertalen – : Die achtbaan en die heftige gevoelens zijn in feite kracht. Er is kracht bij Apolonia, die zo enorm krachtig groot is dat die zich nu echt naar buiten wil laten zien. Het is ook de tijd dat het naar buiten komt. En wij zoeken dan naar die vorm. En die vorm, die is er vaak niet. Want onze mind kan die vorm niet tevoorschijn toveren. Er is iets in Apolonia wat zó sterk en krachtig naar buiten wil komen dat die gevoelens van binnen worden getriggerd. Dus die pijnstukjes worden geraakt. Of ook stukken waar je mee klaar bent. Er komen gevoelens waarvan je eigenlijk zegt: Daar wil ik me vanaf sluiten. Het verdient een diepgaand onderzoek om te kijken hoe het komt dat die gevoelens zo heftig zijn. En ook welke overtuiging eronder ligt dat jij die gevoelens niet zou kunnen toestaan en beleven. Wat ik overigens niet zeg bij jou, Apolonia, want dat weet ik niet. Dus dat is even hypothetisch.

Arjan: Ja, ik moet denken aan de uitspraak “it is not a sign of good health to be well adjusted to a profoundly sick society”. Dus op het moment dat je dat voelt is er eigenlijk een felicitatie waard. Het voelt niet fijn, maar het is wel fijn dat je het voelt, want het betekent dat je niet afgestompt bent voor wat er zich afspeelt.

Martijn: Ja, kijk. En als ik het nu in het bredere perspectief zet en even naar dat controle verhaal ga…. Nou ja, of even… Het woordje “even” dat heb ik net een paar weken geleden met twee hele lieve dames besproken, dat woordje “even” dat dat zo’n cliché is. Het woord “even” dat parkeren we nu. Waar het om gaat is te beseffen dat er een soort deken, een mist over de mensheid is uitgerold – niet in deze realiteit hier – en dat die mist ervoor gezorgd heeft dat er een andere realiteit wordt ingevoegd bij ons. Die realiteit wordt onder de vlag en de wimpel van de new-age en de spiritualiteit en de religies ingevoegd. En binnen die rook, binnen dat rookgordijn, worden er allerlei situaties ingevoegd die ons steeds in het gevoel houden dat we kwetsbaar zijn. En dat we niet kwetsbaar mogen zijn. Dus, op het moment dat je gaat beseffen, ja afsluiten… ik hoef me eigenlijk helemaal niet af te sluiten, want dat zijn eigenlijk alleen maar pogingen om mij ontoegankelijk te maken. En waarom is dat nou zo belangrijk om te beseffen? Wij dienen allemaal weer tóegankelijk te worden voor onszelf en weer te kunnen samenwerken met elkaar. Want op het moment dat we toegankelijke worden en weer samen zijn, hebben we allemaal contact met het bewustzijnsveld van de aarde en gaan wij die deken, die mist die uitgerold is dus gewoon transformeren. Die gaan we oplossen. Sterker nog… het is al gaande.

Arjan: Mooi. Een vraag van Trudie, zij zegt: ik blijf me storen als spiritueel georiënteerde mensen zeggen dat wij zelf alles gedaan en gekozen hebben. Voor mijn gevoel ontbreekt dan een stuk informatie. Namelijk hoe de satanistische krachten werken. Niemand heeft er ooit voor gekozen in satanistische rituelen vreselijk te worden mishandeld. Honderdduizenden kinderen overleven dat jaarlijks niet. Ik heb zelf ooit een boek gelezen van Edgar Cayce dat heette “Leven in relatie”. En daar werd dat hele stuk van karma héél erg goed voor het voetlicht gebracht. Er werd uitgelegd dat als er een vliegtuig neerstort met zoveel honderd mensen er in, dat al die verschillende levens daarnaartoe zijn gebouwd, naar dát moment. En ook als je een leven van honger in Afrika neemt…, als je dan de voorgaande levens ziet, dat daar dan een opbouw aanwezig is, een soort karma naar dát. Ik heb hem een heel aantal jaren geleden gelezen, Edgar Cayce. Dat heeft dat hele stuk van reïncarnatie en karma voor mij heel aannemelijk gemaakt Kun je daar iets over zeggen hoe jij daar naar kijkt?

Martijn: Wat er gaande is, dat er grofweg drie verschillende incarnatie-modussen zijn; operandi modussen. De eerste is die van de oorspronkelijkheid voordat wij in het menselijk lichaam terechtkwamen in een kwantumrealiteit, waarin het menselijk lichaam een veel grotere betekenis had dan wij nu op dit moment ervaren. Daarna is er een val van het bewustzijn ingezet. En die val van het bewustzijn kunnen we – even uitgebeeld in een vorm – als een verticale lijn zien, van boven naar beneden.. En binnen díe lijn zijn op het zelfde momentum van ons vermogen allemaal verschillende circuits aan de slag gegaan in ons metafysisch bewustzijn, het bewustzijn waarin verschillende realiteiten zich tegelijkertijd afspelen, op hetzelfde moment dat wij hier met elkaar aan tafel zitten en jullie thuis kijken en luisteren. Dit is het tweede model van incarnatie. Dus de oorspronkelijke modellen zijn de galactische incarnaties. We hebben gekozen om in het oorspronkelijk menselijk bewustzijn te komen. Dat is model 1. Model 2 is de verticale lijn waarin het menselijk bewustzijn een val meemaakt, waarin allerlei verschillende tijdslijnen tegelijkertijd zich afspelen, binnen ons metafysisch bewustzijn. Waarin het bewustzijn zich steeds afslankt en steeds kleiner wordt en kleiner wordt. En komt uiteindelijk terecht in een vijf-dimensionaal bewustzijnsveld. Dat is het bewustzijnsveld waar we nú zitten. En in dat vijf-dimensionaal bewustzijnsveld staat de mensheid onder controle van een Anunnaki dynastie. Een gigantische, gigantische groep die overigens ook allerlei fricties heeft in de eigen bewustzijnslagen, waarin zich ook van alles afspeelt. In de vijf-dimensionale bewustzijnsrealiteit wordt déze (Annunaki) realiteit ingevoegd en in deze realiteit worden ook simulaties ingevoegd van levens, die zich niet daadwerkelijk hebben afgespeeld. Dat zijn dus de insertie-levens, de insertie-modules. Die zitten dan horizontaal daar weer onder, en die zijn onttrokken door de Anunnaki krachten uit de val van ons bewustzijn. En nou komt het meest bijzondere. Op het moment dat je hier niets van weet, dan ga je dus zoeken in die onderste laag. Dan ga je dus zoeken in de laag, als je gaat therapeuten, dan ga je zoeken in al die andere levens. Daar wordt je naartoe gebracht en het voelt dus ook heel reëel.

Arjan: In de insertie-levens?

Martijn: In de insertie-levens. In de ingevoegde levens. En wat is nou het bijzondere? Op het moment dat je dat niet weet zijn wij toch scheppers. Zelfs in het onderdrukkingssysteem zijn we nog steeds in verbinding met de force of creation. Op het moment dat je wordt teruggebracht door een therapeut naar een vorig leven, dan wordt je teruggebracht naar een module die in jouw systeem zit, waar een leven ingevoegd is. Grofweg. Maar doordat jouw bewustzijn daarheen gaat, ga jij dat moment belichamen en wordt dat moment gerealiseerd door de kracht van wie jij bent. En op het moment dat je dat gaat onderzoeken zal je dus karma ontdekken. Dan ga je karma ontdekken tussen al die levens. Maar als je nóg beter onderzoek gaat doen, dan kun je ontdekken dat van al die levens, dus jouw vorige levens en jouw toekomstige levens, de hoofdpunten, de rode draad zeg maar, terug te vinden is in dít leven. Dus de thema’s van toen spelen altijd en de thema’s die nog gaan komen, spelen ook altijd mee in het momentum van nu. En dan wordt dus ontdekt, door dat in groter verband te brengen, dat dit een soort karma-model is. Terwijl dat niet zo is! Het zijn controlelagen en het karma wordt eigenlijk onttrokken vanuit het moment van nu; het moment waarin je nu staat. Onttrokken aan de keuzes die wij nu voor ogen hebben, aan de mogelijkheden die we nu hebben om iets te doorbreken om nu andere zienswijzen te krijgen. Dit om te durven erkennen, of überhaupt te onderzoeken dat wij zulke grote wezens zijn, dat jij zó groot bent, zó groot, dat alles uit de kast gehaald wordt om je te onderdrukken! Op het moment dat je dát durft te onderzoeken en je gaat daar dieper in en je komt dan eens met een therapeut in contact die de moed durft op te brengen om door die lagen heen te gaan en ook de horizon te verbreden…, dan kun je terugkeren in de modellen van de val van het bewustzijn, die verticale levens die zich tegelijkertijd afspelen. Waardoor sommige mensen op dit moment ook héél vermoeid kunnen zijn, omdat er heel veel tegelijkertijd gebeurt. En op het moment dat je dáár doorheen gaat, dan kun je ontdekken dat dié modellen voortkomen uit een status die we al bereikt hebben als superieure, ultieme mensachtigen. Dus een heel lang verhaal, maar het komt er eigenlijk op neer dat alles wat er gezegd is klopt. Alles wat Edgar heeft geschreven en gezegd klopt. Het is alleen zo dat we steeds meer gaan bijleren of gaan herinneren en dat we steeds meer gaan onderzoeken van: Ooh wacht eens even, die incarnatie-modellen die er dus allemaal zijn, zijn modellen waarvan we van de nood een deugd hebben gemaakt. Dus we hebben in een soort modus gezeten van overleven. Het is een soort reanimatie-programma, waarin de mensheid zit. Het is bekend dat het gaat gebeuren dat de mens gaat doorhebben dat het radicaal anders in elkaar zít. Nu zitten wij in het moment. Nu brengen we dat ter sprake en hoeven we niet bang te zijn dat datgene wat we allemaal hebben geleerd niet de waarheid is. Het is alleen zo dat het model eigenlijkveel groter is. En dat is ontzettend interessant, want dat gaat meer betekenis geven, nog meer betekenis geven aan de kracht van het moment van NU . Want op het moment dat we nu, op dit moment, als collectieve beschaving in staat zijn om iets anders te doen, op basis van gevoel én handelen, dan schrijven wij die tijdslijn compleet helemaal opnieuw. Dan gebeurt er hier iets radicaal anders op deze planeet. En dat is wat we ook gaan doen. En dat is ook waar we ondersteund in worden want de groepen van de buitenaardse dimensionale rassen en interdimensionale rassen, maar ook door de natuurwezens en de wezens die hieraan gerelateerd zijn, dus wezens die gekoppeld zijn aan dit prachtige bewustzijn van deze magnifiek mooie planeet, deze prachtige levende bibliotheek. Die wezens wachten maar op één ding en dat is dat wij überhaupt eerst gaan ontdekken dat het anders in elkaar zit. Dat wij degenen zijn waar het grote gevecht om wordt geleverd. Dat wij dienen te onderzoeken; dat wij zélf de sleutels in handen hebben om de verandering in een enorme krachtige impuls neer te zetten. En dat gaan we doen. Daar zijn we al mee bezig. Wereldwijd worden er honderden miljoenen mensen langzamerhand zich bewust van de eigen rol in het leven, van de kracht van die rol. En op het moment dat we dat gaan doen, – en die verandering is al bezig, want we zitten heel dicht tegen een punt aan dat wij iets in het bewustzijnsveld van de aarde hebben bereikt -, dan komen die andere dimensionale wezens en natuurwezens ons ineens ondersteunen. Maar ze komen het niet vóór ons doen. En er worden geen rapportages door de Galactische Federatie afgegeven, omdat het hoogste goed is dat het gouden kwantumveld, van waaruit wij hier ooit zijn gekomen, hersteld wordt. Dat is geen religieuze praat. Nee, dat is de kern, dat is de core-essence van het menselijk leven. Het gaat hier echt om het bevrijden van het menselijke bewustzijn. En dat is wat we met elkaar doen. Dat is prachtig!

Arjan: Dat is gigantisch. Een vraag die daarop aansluit van Alice. Zij vraagt: Kun je iets zeggen over de tunnel van licht, waar je juist wel of niet in moet gaan na de dood? Ik heb gelezen, dat als je die tunnel ingaat je hoppa-ta weer in het volgende matrix verhaal zit. Martijn: Nou, ja… dat ligt wat genuanceerder. Dat is een hele mooie vraag ook. Kijk, ons bewustzijn is gekoppeld. We zitten in ons kwantumbewustzijn op dit moment. En ons bewustzijn bestaat uit heel veel verschillende lagen, uit verschillende cirkels eigenlijk, die over elkaar heen liggen. Zo kan ik dat ook zeggen. En dat de grotere cirkel het kwantumbewustzijnsveld is, waar ons zielsvermogen, onze ziel als buitenaards wezen of als mens geïncarneerd is in het oorspronkelijk menselijke bewustzijn. Daar hebben allerlei processen plaatsgevonden. Het circuit werd uitgeschakeld en er bleef maar een heel klein bubbeltje van bewustzijn over in dat oorspronkelijke bewustzijn waar we ons dus nu in bevinden. Maar in dat kleine stukje hebben we nog steeds verbinding met dat grotere bewustzijn. En in dat kleine stukje zitten we nu, in een fysieke uitstulping, wat ik dan maar even zie als deze fysieke realiteit, waar je overigens uit kunt switchen. En in dat stukje zijn er verschillende manieren om uit dit gewaar-zijn weg te gaan, kun je naar verschillende locaties van die cirkels, die eromheen liggen. Dat kun je zien als verschillende bewustzijnsvelden van jezelf. En zo is er een bewustzijnsveld dat geïnitieerd wordt door de tunnel van het licht. Wat niet een negatieve omgeving is, maar wat in feite de route is om weer te blijven in het stukje waar je nu ook zit. Dus dat betekent dat je niet naar een groter bewustzijnsveld gaat waar meer vermogen ligt van jezelf, maar dat je eigenlijk incarneert/teruggaat naar het stukje waar je nu bent en weer vervolgens hier op aarde komt als je dat los durft te laten; simpelweg door te ervaren binnen jezelf, zo van: Tja ik heb eigenlijk helemaal geen licht-initiatie nodig. Waarom zou ik een lichttunnel nodig hebben?… ik ben een wezen van grootsheid en ik heb helemaal geen tunnel nodig. Want op het moment dat mijn bewustzijn zich ontkoppelt van mijn lichaam kan ik in vol vertrouwen, met alles wat aanwezig is in die verbinding, gewoon besluiten dat ik weer naar mijn veilige plek terugga. Op het moment dat je wordt afgeleid, onder andere door het licht – “afgeleid” tussen aanhalingstekens – ga je dus naar een referentiepunt toe dat jij in je draagt, dat ingebracht is, naar een locatie die niet een matrix is van duisterheid, maar gewoon een kleiner vermogenscircuit is. Dus je kunt ook zeggen: je wordt steeds weer teruggezet in dat kleinere vermogenscircuit. En als je dat los durft te laten, dan kan het ook zijn, dat je in een groter vermogenscircuit komt van jezelf. Dan ervaar je een andere realiteit. Of je gaat helemaal terug naar het kwantumveld, dat kan ook. Er komen hier ook mensen uit het kwantumveld als mensen. Die worden hier dan geboren om dit verhaal te brengen. Dat doe ik ook en er zijn veel mensen die dat doen.

Arjan: Zeg je dan dat van elke uitnodiging die er is nadat je dood gaat, je daarvan kunt beslissen of je er wel of niet ingaat? Dat elke uitnodiging eigenlijk een referentie is? En dat als je daar uit wilt blijven, je voldoende vertrouwen moet hebben in jezelf, in je eigen grootsheid, om terug te gaan naar de oorsprong? Ook al zie je een fantastisch mooie tunnel met licht of ook al zie je je geliefden terug uit dit leven of nog uit andere tijden? Ook al zie je jouw beeld van heiligheid, of dat nou Boeddha is of Jezus of weet ik veel wat? Dat alles wat er is een referentiepunt is?. En moet je dan op jezelf te vertrouwen om daar uit te blijven, uit die matrix, moet je dan daar niet op in gaan?

Martijn: Ja, dat klopt.

Arjan: Okay. Dat is nogal een opgave, denk ik.

Martijn: Nou, dat valt redelijk mee. Als je gewoon in dit leven probeert zoveel mogelijk referentiepunten op te lossen en je traumatiek durft op te lossen, of in ieder geval durft te doorstaan, dan ben je straks niet geneigd om je allerlei verhalen op de mouw te laten spelden en je naar allerlei districten te laten begeleiden waar jij jezelf in feite nog steeds beperkt in je grootsheid. Want gezien vanuit het Nu is dat reizen bekeken vanuit het punt waarin we nu zitten. En laten we het nou eens even andersom bekijken. We zitten nu in een vijf-dimensionaal bewustzijnsveld waar een controle-laag loopt die deze realiteit invoegt. Dan is maar de vraag wat overlijden überhaupt betekent. De vraag is of het overlijden, zoals wij dat op dit moment dénken te ervaren wel werkelijk een overlijden is, een overlijden van wat het in de oorsprong is. En ik zeg nu direct al: dat is niet zo. Dus we kunnen überhaupt helemaal met dat hele doodsproces en het overlijden schoon schip maken. Want op het moment dat iemand komt te overlijden, op het moment dat ík kom te overlijden – als mijn programma hier beëindigd wordt, of mijn bewustzijn hier gewoon wordt opgelost, kom ik in dat vijf-dimensionaal bewustzijnsveld tot leven en dan kom ik daar direct alle mensen tegen die ik hier ook tegenkom, de mensen die ik liefheb. Maar er ligt een heel groot dwang- en een chantagemiddel bovenop. Bewust. Om jou de dood als een soort zwaard van Damocles te laten zien en om jou zodoende toch in het geloofsproces te houden dat het allemaal draait om wat hier nu gebeurt. En natúúrlijk draait het om wat hier nu gebeurt. Maar dit zorgt er indirect voor dat wij niet bezig zijn met waar het om draait; dat is de wereld gewoon weer zonder angst te durven beleven. En dat gaat natuurlijk heel ver wat ik zeg, je kunt hier heel veel gedachtes over hebben en je zou er uren verder over door kunnen spreken. Maar het heeft alles te maken met mind-control. Daar draait het om. Het is pure mind-control en die mind-control wordt ingevoegd in óns vermogen. Het is dus ook niet nep, het is ook geen illusie, want het speelt zich in ons af, dus het draait echt om ons. Maar wij kunnen door middel van “mind over matter” initiëren dat dit programma, dus die modules, zullen stoppen. En het leuke is om daar helemaal achter te komen – en dat kunnen we dus. Op het moment dat je daar in terecht komt en je komt terug bij die oorsprong, dan kom je dus Jesua (Jezus) tegen; het bewustzijnsveld dat aangeeft hoe dat in elkaar zit, dan kom je dus mensen tegen van vlees en bloed gelijk aan ons en wij gelijk aan hen. Alleen in een véél groter vermogen. Mensen die heel liefdevol naar ons kijken en zeggen: Jongens… dat was een lange tocht. En we maken die tocht zelf al heel lange tijd. Want op dit moment zijn de controlelagen achter die deken niet meer operationeel. Wat er nu gebeurt is dat het collectieve bewustzijnsveld op de aarde puur draaiende gehouden wordt, doordat de mensen niet in groten getale de moed bij elkaar weten te brengen om het te doorbreken. Kijk maar wat we doen op de aarde. We zetten alles, houden zelf alles in werking. En dan snap ik zo’n vraag ook ontzettend weer goed over het politie–apparaat; moet je dan doorgaan? Ja ha, doorgaan…? we hebben echt wat te doen met elkaar, namelijk het belichamen van het systeem.

Arjan: Ja. Trudy stelt ons ook nog een vraag over de G1000. Ze zegt: het is een redelijk nieuw burgerinitiatief. Daarin komen groepen mensen bijeen om te praten over toekomstvisies van de samenleving. Ik twijfel over de titel. Doet me te veel denken aan de G20 en zo, de kabal manier. In hoeverre zijn deze bijeenkomsten een vangnet voor kwade krachten, onder het mom van “vriendelijk, open en aardig?”. Daar twijfel ik dus nog aan.Ik ben zelf op een G1000 geweest, een burger-top. We hebben 200.000 inwoners in Groningen en er waren 1000 burgers uitgenodigd. Ik was één van die 1000 burgers. 800 man zijn erop af gekomen wat ik heel bijzonder vond. We moesten in drie rondes bepaalde discussies voeren over wat wij belangrijk vonden voor de stad. En aan het eind van die discussie moesten we een woord als samenvatting in een app invoegen. En die 800 mensen, die hebben dus allemaal drie woorden ingevoegd. En in de top-10 kwam op nummer 8 het woord “vrijstaat” uit. Dat vond ik heel hoog. Waar je verwachtte dat het over stoeptegels zou gaan, loszittende stoeptegels en weet ik veel wat, hebben we dus met uiteindelijk een man of 80 gediscussieerd over vrijstaat Groningen. Een groep die at random gekozen was, dus een willekeurige greep vormde uit de bevolking. Ik vond het heel bijzonder om dat mee te maken. En ik heb ook daadwerkelijk hele goede tips gekregen. Het werd begeleid door “fris-denkers” – zo noemen ze dat – en wij hebben zelf ook een idee om iets in die richting te doen. Dat willen we graag neerzetten. Er was iemand, die zei: ja, wat is het nu bijzonder dat je als je een vrijstaat wilt, je gaat wachten op toestemming… Dat was voor mij ook een hamerslag. Dus, ik denk dat de “gecompartimentaliseerdheid” van alle controlemechanismes nu zover is, ook al zou het uiteindelijk een niet goede bedoeling hebben – wat ik helemaal niet weet van de G1000 – dat die voldoende belichaamd wordt door wakkere mensen, mensen gewoon van vlees en bloed zodat het ondanks een eventuele structuur van onderdrukking toch heel bevrijdend kan zijn. Dat heb ik in ieder geval ervaren tijdens die G1000.

Martijn: Ja mooi, dat je dat zelf ervaren hebt. En dat is natuurlijk ook de kracht waar het om gaat: dat dus de zwaarst mogelijk krachten die juist het tegenovergestelde willen bereiken of willen voorkomen dat in ieder geval projecten van de grond komen, dat die andere kracht dan invloed heeft. En de G1000, ja het is een woord. Ik vind het trouwens wel opmerkelijk. Kijk, waar gebruik van gemaakt wordt is het onderbewustzijn van de mens. Er worden voortdurend kleurcodes gegeven, dat is in de marketing ook zo. Er worden kleurcodes gegeven, er worden woordkeuzes gemaakt, er wordt gesproken in beelden die worden geproduceerd met signaalfoto’s; er worden glyphs gebruikt; dit soort symbolen worden er gebruikt. En als wij gaan begrijpen hoe symboliek werkt en hoe getallen in elkaar zitten, wat de kracht daarvan is… hoe in het vijf-dimensionale bewustzijnsveld een compleet computernetwerk als het ware aan één code hangt, aan een glyph… Dat is de reden waarom ik ook altijd heel voorzichtig ben als mensen met buitenaardse glyphs gaan werken. Deze dingen dien je te onderzoeken voordat je ermee werkt. Woorden hebben ook betekenis G1000 kan zomaar betekenen dat degene die dat bedacht heeft, gewoon puur, ook vanuit gevoel bij de term G1000, een visie heeft neergezet. G betekent dit: Groningen en 1000 betekent 1000 mensen. Dus ik zie 1000 mensen voor me. Maar het betekent wél iets, zoals Trudy ook aangeeft: Ja wat betekent dat? Het doet veel denken aan de G20. En dat is nou precies waar het om gaat. Dat de mens – onbewust – zelf steeds initieert, iets uit het controleveld hier inbrengt, om vervolgens een soort modus tot stand te brengen van onderbewustzijn, van controle. Dus het wil niet zeggen, dat het daardoor niet goed is. Het heeft gewoon een prachtige mooie werking. Maar er worden bepaalde logo’s steeds weer gebruikt. En dat geldt voor kleurcodes, kleurcombinaties en het heeft met geluidsfrequenties te maken. Ik heb laatst iemand gesproken uit de muziekindustrie en dat was niet zomaar iemand. Die bevestigt letterlijk: ja, er wordt in de muziekindustrie ook gebruik gemaakt van geluidsfrequenties om mensenmassa’s in een bepaalde richting te duwen. En dan praten we echt over massa’s, tienduizenden mensen in events. En dat betekent ook hier, dat die mensen die muziek maken ook vaak niet bewust doen, maar het wordt wel ingevoegd in hun gevoel. En zo kun je G1000 ook bedenken vanuit een gevoel, terwijl in dat gevoel iets wordt ingevoegd. Dus we zullen alert dienen te zijn bij elke lettersoort waar we mee te maken hebben of het niet een invloed heeft in ons, zonder dat wij dat door hebben. Dus niet meer als volgzame schapen naar de slachtbank, maar ons gewoon realiseren van; okay, even onderzoeken: wat is dit voor een naam? ooh wat voel ik erbij? Hee verrek, ik voel dit erbij: ooh en nu heb ik er inzicht in en nou ben ik er van af.

Arjan: Ja, ja, ja. Voordat we naar Crowd Power gaan. We hebben een heel mooi nummer opgestuurd gekregen van Miranda van Dam. Zij is een bijzonder getalenteerde zangeres en componiste. En we hebben een prachtig nieuw nummer van haar gekregen, dat heet “Down the rabbit hole”. Daar willen we graag naar luisteren.

(video Miranda van Dam, Down the rabbit hole)

Arjan: Wow!!!

Martijn: Prachtig!!!

Arjan: Ongelooflijk mooi. Daar word je echt wel even stil van…

Martijn: Ja… dank je wel Miranda. Ongelooflijk fantastisch mooi dat je dit aanmaakt, produceert, creëert, manifesteert en dat je dat dan ook nog met ons zo wilt delen. Fantastisch…

Arjan: Ja, 100 punten!

Martijn: Ja en dan is 100 punten op de schaal van 0 tot 100; dan is 100 maximum hè?

Arjan: Ja precies, eigenlijk op de schaal van 1 tot 10.

Arjan: Maurits die vraagt ons: als het in onze wereld dan allemaal zo geheim is? Waarom vertellen jullie ons dit dan?

Martijn: Ja, dat is inderdaad waar. Zullen we niet gewoon afsluiten en het gewoon zo houden, dat het geheim blijft?

Arjan: Ja, lijkt me goed.

Martijn: Ik denk dat we dat niet hoeven te doen. Goede vraag Maurits, want dit is een logische vraag. Ik roep ook eigenlijk niet dat het echt geheim is. In feite is alles gewoon verifieerbaar. Je zult er alleen op een andere manier naar dienen te kijken. En voor mensen die hier nog nooit iets over hebben gehoord, is het vaak de kunst om het aansluitpunt te vinden … Want mensen beginnen hier in het groot vaak over te praten en dat betekent een zoektocht naar het aansluitpunt, het moment waarin je dus de realiteit waarin we nu leven, de maatschappelijke realiteit, de globalistische gebeurtenissen hier op deze planeet kunt aanritsen aan zo’n waanzinnig groot concept waar we het hier met elkaar over hebben. Want het is natuurlijk immens groot. En dat aansluitmoment dat is niet te vinden. Daarvan kun je niet zeggen: hier heb ik iets. Het zijn zóveel materialen. Mensen dienen gewoon voor zichzelf een stukje onderzoek te gaan doen. Maar waarom wij erover spreken, tenminste waarom ik erover praat? is omdat het gewoon mijn realiteit is. Ik ben er in opgegroeid, ik heb niets anders meegemaakt dan die wereld en dan deze wereld waarin we met elkaar zitten. Het is helemaal niet geheim. Het is alleen zo dat de mensheid verkeert in een soort massahypnose. En die massahypnose is de “religie” waarop we op dit moment opgroeien. Dat we gewoon geboren worden om een productief wezen te zijn, om geld te verdienen, onze bijdrage te leveren aan deze consumptiemaatschappij waarin we gewoon moeten leven en geld moeten verdienen zodat die instituten kunnen verdienen aan ons, aan onze inzet. Om vervolgens net zóveel macht uit handen te geven, dat zij de baas zijn en blijven en wij vervolgens als een soort consument door het leven mogen, maar volledig níet in de gaten hebben dat dit hele model totaal niet dienstbaar is aan de mensheid. En die zienswijze is natuurlijk een enorme shift in je bewustzijn, of een verbreding in je bewustzijn. En in feite is het dus helemaal niet geheim, want je kunt het gewoon onderzoeken. En het is natuurlijk ook een behoorlijke dosis gezond verstand gebruiken. Het is niet alleen het spirituele stuk. Het is goed je verstand gebruiken om zodoende in te zien dat het model wat hier gaande is op deze planeet, niet klopt. En als je dat dan gaat onderzoeken, dan kun je er eigenlijk bijna niet om heen dat het een machtsspel is. Geheim….. ja, er zijn heel veel pogingen om het geheim te houden. In die zin, er zijn heel veel pogingen om het uit het massabewustzijn weg te houden. Om het uit het publieke domein weg te houden. Ja, waarom ik er over spreek is omdat ik denk dat het niet voor niets is dat ik die informatie kan delen. En dan hou ik me altijd nog maar heel erg in ook, want ik probeer het op een zo goed mogelijke manier naar buiten te brengen. Waarvan ik me realiseer dat dat in veel gevallen niet altijd lukt, of juist heel vaak niet. Dat hoor ik ook wel eens, dat ik erg snel spreek en dat ik woordkeuzes maak, waardoor mensen daar niet helemaal bij kunnen komen. Dus voor mij is het ook een uitdaging, een experiment om te kijken hoe ik het kan vertellen. Maar waarom we het vertellen is feitelijk alleen maar om te zorgen dat het bespreekbaar wordt, dat het ingebed wordt. In de Middeleeuwen werd er ook over heel veel dingen niet gesproken. En op een gegeven moment werd het één en ander duidelijk. En in het begin durfde niemand zijn mond daarover open te trekken, omdat je de ridders dan met het zwaard voorbij je huis kreeg en dan ging je kop er af. En op een gegeven moment ontstond er een bewustzijnsverschuiving waardoor het aantal hoofden die rolden ging afnemen En het gemiddeld aantal burgers, dat erover ging spreken, ging toenemen En dat is hetzelfde proces als waar we nu ook in zitten. We zitten in feite nog gewoon in die Middeleeuwen. Dus het is aan ons om niet bang te zijn voor dat zwaard, maar om trots te zijn en rechtop te lopen met een rechte rug.

Arjan: Ja, als ik voor mezelf spreek. Ik ben niet helderziend, ik heb geen ervaringen met buitenaardse mensen of iets in die trant. Ik ben er gewoon achter gekomen door gewoon naar iets te kijken en iets te onderzoeken, dat er een hele andere realiteit bestaat dan het acht uur journaal. En op het moment dat je daar dan verder induikt en openstaat voor allerlei mogelijkheden, dan kun je écht wel wat ontdekken. Ik heb de realiteit daarvan ontdekt, gewoon door inderdaad gezond verstand te gebruiken. En ondanks dat ik lang niet alles weet, want hoe meer ik weet, hoe meer ik erachter kom dat ik eigenlijk helemaal niets weet. Maar ik vond het zó belangrijk, om daarover te spreken… Dus ik ben dat gewoon in het klein gaan doen binnen mijn kring. En dat is eigenlijk steeds een beetje doorgegaan tot dat wat nu Earth-Matters heet, ontstond. Dat is voor mij de reden om daarover te spreken.

Martijn: Mooi hoor. En geheimhouding… het geheim? het is niet geheim. Het wordt geheim gemaakt door er heel veel angst over uit te storten. En dat is het verhaal. Dus mag je er dan ook niet meer over spreken dat er inderdaad ook wel eens wat facetten zijn die heel onderdrukkend zijn. Waardoor de mensen die dus weer voor de angst aan de kant gaan en zeggen: Nou, dan heb ik het liever niet hoor, dat het zo is. Dan wil ik eigenlijk alleen maar dat de Arcturianen op de aarde zijn en ons liefde komen brengen, Arcturianen die er ook inderdaad zijn. Dus ja, waarom maken we het bespreekbaar? Om het in het planetaire bewustzijn te laden. Om het oorspronkelijke programma hier weer terug te brengen in het bespreekbare veld.

Arjan: Ja. En ik heb gewoon geen zin om het over dingen te hebben, waarvan ik weet dat ze niet zo zijn. Ik heb geen zin om mee te doen aan de ratrace, waarvan ik zie dat die een ratrace is. Dus op het moment dat ik zie dat er iets anders aan de hand is, dan vind ik dat veel belangrijker. Dan wil ik het daar over hebben. En ook al kan ik nog niet het gehele plaatje zien, dan vind ik dat in ieder geval belangrijker om het erover te hebben, dan om maar te doen alsof het er niet is terwijl ik voel dat het er wel is. |

Martijn: Ja, net zoiets als dat je bijvoorbeeld een vliegtuigrapport van de MH17 krijgt getoond op de televisie, waarin staat dat de Russische Federatie geen radarbeelden heeft aangeleverd. Terwijl klip en klaar, al maanden geleden, door de Russische Federatie de radarbeelden beschikbaar werden gesteld, maar de Amerikanen het niet wilden aanleveren.. Dus het is aan ons de vraag als wij met elkaar allemaal in die parlementaire enquêtes zouden zitten, dus als wij met elkaar in die onderzoeks-raad zouden zitten, welk rapport wij dan zouden produceren. En precies daarom spreken wij onder andere over deze onderwerpen, omdat het nodig is dat die geheimhouding doorbroken wordt. Ik denk dat het een mooi moment is om eens over vrijheid te spreken. Want uiteindelijk is het dat waar het om gaat. We kunnen geen vrijheid creëren door alleen passief op ons kussen achterover te hangen met een pijp in onze mond, wachtend tot we in een ontspannen situatie komen. Wat wel heel plezierig is natuurlijk. Maar er zijn ook wat acties nodig. En wat er nodig is – en dat heeft ook met die geheimhouding te maken – is dat we onze vermogens, onze oorspronkelijke vermogens om invloed te hebben in het hier en nu en in het kwantumbewustzijnsveld, weer terug te zetten. En ik denk dat dit ook een heel mooi moment is om met elkaar eens een moment van NU gewoon te creëren, om ons oorspronkelijk vermogen eens aan te roepen. Want zoals ik net heb aangegeven, is het vermogen van wie wij zijn helemaal naar binnen toe uitgeschakeld. Die cyclussen die draaien nog wel, maar we hebben er geen vrijelijke toegang meer toe. Waar we wel toegang toe hebben is om vanuit onze opdracht-modus met elkaar die circuits aan te spreken. Dat kun je testen voor jezelf. Je zou vanuit een bepaalde bevoegdheid kunnen spreken naar je zelf.

Je zou een opdracht kunnen geven in het hier en nu. Je zou jezelf toestemming kunnen geven om verbinding te leggen met je kwantumbewustzijn, wetende dat dat er is. Je hoeft niet te bevatten wat dat is. Je zou een opdracht kunnen geven aan het kwantumbewustzijn om informatie hierheen te downloaden – gezien vanaf dat punt is het dan eigenlijk uploaden –, om informatie te brengen naar je huidige bewustzijn om jou informatie te verschaffen. Daardoor kun je hier inzicht krijgen in die processen waar je op dit moment inzicht in nodig hebt. Zo kun je dat voor jezelf doen.(!)

Want zo kunnen wij ook met elkaar vrijheid beklinken, onze vrijheid bekrachtigen. Want het gaat eigenlijk hier over de vrijheid van de mensheid. Over de manier waarop we met elkaar uit deze modus kunnen komen. En dat is niet door door een onzichtbare deur te stappen en weg te gaan, maar dat is door datgene wat we hier niet meer lijken te hebben terug te claimen. En dat is namelijk inspraak, onze bevoegdheid om beslissingen te nemen. Want als wij met elkaar, met honderdduizend mensen, een besluit nemen dat “dat en dat en dat” gebeurt vanuit een dieperliggend motief, dan ontstaat een werveling vanuit ons gevoelsbewustzijn. En vanuit ons denken geeft dat een werveling in het geometrische veld, dus in het magnetische veld van de aarde, waardoor dátgene zich letterlijk hier gaat openbaren.. En dat is wel mooi wat Emoto natuurlijk ook heeft laten zien; namelijk wat de invloed is op water-geometrie door middel van denken én voelen. Nou, ik wil iedereen uitnodigen om daar eens aan mee te doen. En ik heb daar een behoefte bij om eens met elkaar op een hele krachtige wijze een opdracht te geven om verlichting, om transparantie te brengen in alles wat geheim gehouden wordt. Geheim gehouden in de politieke, industriële macht van Nederland. En dan spreken we dus in dit geval over Den Haag. Om een opdracht te doen vanuit liefde. Om dit te doen vanuit de noodzaak, dat alles open mag gaan, dat alles open hóórt te zijn. En dat we dat doen door de vrijheid terug te claimen. Dus ik wil gezamenlijk een soort opdracht neerzetten. Ik zal even kort uitleggen waarom ik het woord “opdracht” gebruik. Op het moment dat wij de opdracht gaan geven, met elkaar, vanuit gevoel of door het te zeggen. – je kunt het ook visualiseren in een beeld – betekent dat het volgende: Op het moment dat je een opdracht geeft aan het Universum, dus in feite aan je eigen grotere bewustzijnsveld, dus je oorspronkelijkheid, die kracht van creatie, dan vormt dat een soort toestemming, een certificaat van vergunning voor de schepper-bron omdat datgene waar jij opdracht toe geeft uit te voeren. En dat is iets anders, dan dat je er om vraagt! Ook een apart onderwerp, waar we nog eens op terug kunnen komen, waarom “vragen” nagenoeg niet beantwoord wordt. Maar het geven van een opdracht, van een command, wordt wél beantwoord. En op het moment dat je een opdracht geeft vanuit je oorspronkelijkheid en je geeft een certificaat van vergunning aan schepper-bron, dat jij als oorspronkelijke mens in dit gewaar-zijn hier, de opdracht geeft dat datgene wat je wilt zich mag en dient te ontvouwen, dan wordt dat dus ook bekrachtigd in het veld. En er is niets wat dat tegen kan houden; het vindt plaats. Er zijn wel krachten die het kunnen afzwakken. En die krachten kunnen het alleen maar afzwakken omdat er een grote meerderheid op deze aarde aanwezig is, van wie de krachten worden afgetapt. Die krachten worden in het planetaire bewustzijn ingezet om de initiatie die wij neerzetten af te zwakken. Dat is heel interessant. Dat betekent dat de mensen die hier niet van op de hoogte zijn, door informatie-tekort of ongeloof of onbereidwilligheid, in feite de krachten leveren aan de onderdrukkers. En daarom is het zo belangrijk dat we met elkaar een besluit nemen.

Dus jullie mogen of je ogen dicht doen of lekker blijven zitten. We gaan niet mediteren. We gaan heel goed beseffen dat het moment waarop we nu hier zijn, 3 november, in Nederland, in Frankrijk, in Nieuw-Zeeland, in Japan, in Brazilië, in Zuid-Afrika of waar jij ook aanwezig bent, of het op 3 november is of buiten 3 november, dat dit het moment van NU is, het moment waarop je je NU verbindt. Verbindt met alles en iedereen die gaat voor de kracht van creatie, de force of creation, de essence of life, met de kracht van wie wij van oorsprong zijn, zijn geweest, nu nog steeds zijn en voor altijd zijn. Dat wij vanuit die verbinding NU de opdracht geven als certificaat en een vergunning naar de bron van eenheid dat de volgende programma’s dienen te worden geïnitieerd en geactiveerd; dat het programma dat de macht in Den Haag, de macht die zorgzaamheid voor ons dient te vertegenwoordigen, dat deze macht open gaat. Dat er deze opdracht wordt gegeven van de bron, vanuit de schepper-bron en bekrachtigd wordt door ons mensen, als de oorspronkelijke mens van planeet aarde. Dat dit gezien wordt en dat het naar buiten wordt gebracht. En we geven ook toestemming aan welwillende wezens, afkomstig uit het oorspronkelijke kwantumveld volgens de originele en waarachtige schepper-bron, om deze krachten te activeren, te versterken en nog meer te bekrachtigen. Laat dat gebeuren in het NU. En we zien vóór ons, met elkaar het moment waarop de geheime dossiers uit de kast vallen, open vallen. En we zien dat iedereen toegang heeft om daarin te lezen. We zien dát deze informatie naar buiten komt. Laat het zo zijn. We zien ook voor ons, in deze industrie van de politiek, als uitvoerende tak van de grote multinationals en industrieën, dat deze afdelingen van politieke bewegingen geroepen worden om de openheid die wij net hebben bekrachtigd, uit te bouwen. Dat het zo is, dat de mensen binnen deze politieke organisaties dezelfde gevoelens van oorspronkelijkheid in zich voelen. Dezelfde gevoelens van verantwoordelijkheid dragen, in het Nu en in alle tijden die zich op dit moment tegelijkertijd afspelen in dit kwantumveld waarin wij nu zitten. En dat ze dit voelen in alle cellen van hun lichaam. In alle tijden, dus in het verleden, heden en in de toekomst. En dat deze mensen in dit moment gaan voelen dat zij als mede-initiators en bekrachtigers namens ons, als volksvertegenwoordigers, daadwerkelijk geroepen worden in de energie om stappen te zetten. Om te bekrachtigen dat de mensheid bevrijd wordt hier op aarde en dat alles wat gesloten wordt opengaat. En dat wij besluiten dat de vrijheid van de mensheid en de bevrijding van het menselijk bewustzijn bij deze bekrachtigd is, extra bekrachtigd wordt en aangedragen wordt door de krachten van onze oorspronkelijkheid. En dat er geen inmenging plaatsvindt van buitenaf, anders dan de oorspronkelijke vrienden en familieleden van het oorspronkelijke menselijke ras. Laat het zo zijn. En zie het vóór je gebeuren, als een bal van energie die zich manifesteert om elk dossier in Den Haag – en in elk dossier dat niet in Den Haag ligt maar wel gerelateerd is aan de kernkracht van Den Haag, dus van de macht – dat al deze energie wordt getransformeerd in het vijfde dimensionale veld. Het veld waarin alle codes en broncodes opgebouwd en vastgehouden worden door de mens hier op aarde, door de onwetendheid en door de angst. Dat deze codes herschreven worden als codes in licht, in alle lichtfrequentie- en kleurcodes waarmee de totale onderdrukking en de geheimhouding wordt opgeheven en teruggestuurd wordt naar schepper-bron. Waarmee alle informatie vanaf nu open en vrij toegankelijk is. En zo is het.

Dank jullie wel. En het is van heel groot belang om te beseffen, dat wij heel veel verschillende krachten hebben om met elkaar iets neer te zetten. Want wat we nu doen met elkaar, gaat ánders dan dat je iets doet vanuit een diepe meditatie. Hier zit ook actie in. Hier zit een andere energie in. Hier zit een kracht van autoriteit in. Hier zit een kracht van daadkracht in. Hier mag ook de energie van boosheid en woede inzitten. En van liefde en compassie, want alles is kracht. En trouwens boosheid en woede is helemaal niet een slechte kracht hoor, het is een kracht om iets te doorbreken. Maar doe het wel vanuit respect. Vanuit die kracht werken we met elkaar. Laten we dít, wat we hier nu net hebben gedaan, met elkaar overdragen aan het kwantumveld en aan ons oorspronkelijk bewustzijn. En we geven ook die toestemming aan onze thuis-familieleden om dit, hier, in de archieven van het planetaire bewustzijn volledig uit te bouwen en uit te breiden. Met een grote uitnodiging om op korte termijn hiervan een reflectie te laten zien in onze samenleving. Zou jij nog wat willen zeggen?

Arjan: Zo is het. Ja… ik heb ook gevoeld dat op een hele bijzondere manier, dat dat inderdaad zo werkt met opdrachten geven. Ik zat laatst in de trein en toen had ik nierstenen. Dat is een maandje of twee geleden. Ik zou gaan demonstreren in Blijham. Ik zat in een hard-rock busje en ik had er echt zin in.

Martijn: Waar had je zin in?

Arjan: Om met een aantal mensen bij Blijhamwaar ze zouden gaan fracken, te connecten en te ontdekken wat zij eigenlijk doen, wat hun motivatie is om óp te staan. Van heel diverse “walks of life”. Dus ik zat in een hard-rock busje, waar de deathmetal uit de speakers kwam. Héle leuke mensen. Maar ik voelde echt een niersteen aanval opkomen. En die herken ik. Dat is erg, erg pijnlijk. En ik ging met de trein terug, want ik kon niet terug daar naartoe. Want ik had zoiets: ik moet nu naar de dokter; ik moet echt pijnstilling hebben. Het was zó erg. De volgende dag zou ik een ET-healing krijgen. Dus ik vroeg in mijzelf: Boys, ik heb nu eigenlijk even assistentie nodig. Want ik heb heel erg veel pijn, dus kunnen jullie mij pijnverlichting geven nu. Twee, drie minuutjes later was gewoon het nog steeds dezelfde pijn. En toen had ik zoiets van: Dit móet ik gewoon zelf kunnen. Dus ik heb mijn lijf opdracht gegeven om de stoffen aan te maken die de pijnstilling gingen realiseren. En ik voelde werkelijke een kracht in mijn rug komen. En ik denk, een paar seconden later, was het hélemaal over. Hélemaal over!

Martijn: Prachtig. Mooi hè, zo werkt het dus. Simpelweg herschrijf je de codes in het verdrukkingssysteem zodat dat ingevoegd wordt in ons. En als dat niet op een liefdevolle manier kan dan is dwang ook noodzakelijk en daadkracht om vanuit achterliggende emotie die kracht te kunnen neerzetten. En dus laten we alsjeblieft stoppen om alleen die liefdevolle manier te hanteren want daadkracht gaat gepaard met allerlei gevoelens. Zolang je maar in respect naar jezelf en naar andere mensen blijft staan. Ja, dat is een hele mooie gebeurtenis. In feite kunnen we zeggen, dat je dus faciliteert op dat moment in je eigen gezondheid. En daar is die gezondheid dus. Maar soms hebben we andere mensen nodig die verbinding kunnen leggen met morfische veld, waardoor er gefaciliteerd kan worden, een brug geslagen kan worden. Dat is ook het stukje wat ik zo af en toe, zo nu en dan doe. En op het moment dat je vanuit dat stuk werkt, dan werk je vanuit een gigantisch grote invalshoek van het kwantumveld van hoe je in elkaar zit. Daar komen heel veel interessante aspecten naar voren. Bijvoorbeeld het placebo-effect. Diepgaande studies zijn er geweest naar placebo-effect. Want als je daar naar gaat kijken, besef je; placebo is in feite “mind over matter”!

Arjan: Ja dat is het, absoluut.

Martijn: En de hele truc van de hele industrie, van de geneeskunde, van de reguliere geneeskunde, is dat zij jou laten geloven in iets waardoor je gemoedstoestand verandert en mind over matter invloed heeft op je eigen lichaam. Waarbij er dus ook inderdaad effecten zijn die positief zijn. Waarbij ik niet wil zeggen dat de chemische samenstelling van medicijnen geen invloed heeft op de chemische samenstelling van je lichaam, natuurlijk wel. Maar zo heeft ook de “mind over matter”, via gedachte en gevoel – “heart over matter” – ook een natuurlijke invloed op de samenstelling van de moleculen. We kunnen natuurlijk alle kanten uit hiermee. Maar goed, dit is heel mooi. We gaan het met elkaar volgen en laten we het af en toe ook nog even lekker bekrachtigen wat we zojuist hebben gedaan.

Arjan: Ja, absoluut.

Martijn: En mijn idee ook – dat is er al een tijdje – maar het komt gewoon nog niet door de vele activiteiten waar ik op dit moment mee bezig ben, om ook middagen hiervoor te organiseren of een keer een avond, op verschillende plaatsen door Nederland heen, waarin we bepaalde thema’s met elkaar kunnen bekrachtigen. Want je kunt het op afstand doen zoals wat wij nu met elkaar doen hier. We zitten verder van elkaar af en dat werkt toch gewoon perfect. Maar op het moment dat je persoonlijke thema’s gaat doen… het zou kunnen zijn dat er 20 mensen zijn die met dezelfde thema’s zitten. Door met elkaar dan tezamen te zijn vanuit respect, kun je met elkaar in één klap faciliteren in het kwantumveld om die thema’s te laten oplossen. Mits je bereid bent, om door die gevoelens heen te gaan. En mits je bereid bent om ook de thema’s die daar dus onder liggen die dat veroorzaken, om ook die te aanvaarden, om te aanvaarden dat dat proces er is. Want alles heeft natuurlijk wel een dieper gecreëerde realiteit in onszelf.

Arjan: Ja.

Martijn: Goh, we zitten net over de anderhalf uur heen, zie ik. Voor degenen die het hebben opgenomen of die het nakijken, maakt het niet uit. Je kunt het op pauze zetten. En nadat de uitzending is afgelopen staat het toch sowieso uiteraard op You-Tube. Er komen een heleboel nieuwe vragen binnen. Mag ik daar een paar nog even kort van beantwoorden?

Arjan: Feel free….

Martijn: Is het genoeg, vraagt Alice, om je te realiseren dat je in de matrix zit? Dus in het systeem dat eigenlijk niet onze eigen schepping is, maar ingevoegd is. Ga je daar dan niet meer automatisch in terug na je dood? Het is niet voldoende om je dat alleen maar te realiseren. Het begint met dat je alles wat je hebt geleerd en alles wat je hebt aangenomen in de matrix, gaat onderzoeken. Dat je durft te onderzoeken hoe je vanuit je persoonlijkheid op gevoelens reageert.., want dat is van buitengewone waarde op het moment dat je bewustzijn hier stopt. Op het moment dat je overlijdt, ga je namelijk op basis van je persoonlijkheid die je dus net hebt gehad, besluiten nemen. Daarom is het zo belangrijk om hiér in je autonome soevereine kracht te komen. Dat is heel belangrijk. En dan spreek je dus ook daadwerkelijk over de kracht van je eigen scheppingsvermogen.

M:En dan is er nog een vraag van Bella Donna. Wanneer komt naar buiten, via de mainstream, dat de buitenaardsen allang onder ons zijn? Daar wordt sinds 2012 heel heftig over gediscussieerd. Binnen de Verenigde Naties en de organisaties achter de militaire groepen wordt gediscussieerd hoe ze naar buiten gaan brengen dat de aarde bezocht is – want zo gaan ze het brengen – door buitenaardse wezens. Het zou eigenlijk allang vrijgegeven moeten zijn, maar er is een hele grote onenigheid binnen de geheime inlichtingendiensten. En die onenigheid gaat over de vraag : Wie moet het publiceren, welk land moet dat doen? En als het gepubliceerd wordt, is het dan ook nog aanpasbaar? Kun je dat wat je naar buiten hebt gebracht nog modificeren, nog aanpassen en nog veranderen? Dus de bedoeling is dat tussen nu en anderhalf jaar, dat er een wetenschappelijk bericht naar buiten komt dat de aarde bezocht is gewéést en dat de technologie die is uitgegeven nog nader onderzocht wordt. Daarmee zullen al een heleboel mensen zeggen: Hèhè! Maar de angst dat de mensen wakker worden, dat mensen dus ook zullen zeggen: Ja goed; als je dáárover liegt, dan is er meer, is zó groot!. We zitten in een heel lastig parket, maar of het dan wel of niet wordt aangegeven zal binnenkort gewoon duidelijk worden. Dit doordat er mensen zoals jullie en ik, dus wij met zijn allen over de hele planeet aarde, bezig zijn om dit in te laden in het bewustzijnsveld. En die onenigheid heeft met autoriteit van de aarde te maken. Ik zie regelmatig mensen met reptielenogen, vraagt Ilsa. Hun ogen veranderen in ogen die lijken op de ogen van een krokodil. Wat zegt dit in relatie tot wat er nu gaande is? Nou in feite zegt dat niets tot wat er nu gaande is, want dit is altijd al zo geweest. De ogen zitten direct gekoppeld via de oogzenuw aan een bepaald gedeelte van het brein. En het brein bestaat uit verschillende sectoren, waarbij je het menselijk zoogdierenbrein hebt en het reptielenbrein. En zo zijn er nog verschillende andere delen. Het reptiliaanse brein zit gekoppeld aan een bewustzijnsveld van onder andere de Anunnaki in het vijf-dimensionale veld, waardoor het zo kan zijn dat de gemoedstoestand van iemand anders verandert en daardoor het fysieke bewustzijnsprogramma in deze matrix reageert op een andere frequentielijn. Waardoor de cellen – dus geneeskundige informatie hoe cellen zich laten zien – veranderen. Het begint meestal bij de ogen maar het kan ook het hele lichaam zijn. Waarbij ik trouwens wel mee wil zeggen, dat in de oorspronkelijkheid wij, als mensen ook die vermogens hebben om te veranderen van vorm. Maar dat is weer een heel ander punt..

Arjan: Maar als je die ogen ziet, is dat eigenlijk een voorloper van of een milde vorm van shape shifting?

Martijn: Ja, dat is inderdaad een verandering.. Het is een verandering, dus shape shifting.

M:Dan is er nog een laatste vraag van Kate Mulder. Er zijn nog meer vragen, maar die houden we wel vast voor de volgende keer. Want het is wel zo interessant. Ik zie allemaal interessante vragen. Zij vraagt: Kunnen jullie nog iets over Keshe vertellen. Nou Mehran Keshe heb ik jaren geleden een keer ontmoet. Buitengewoon interessante man. Ik heb heel veel mensen ontmoet. En ik heb heel veel mensen ontmoet, die beweren dat ze iets hebben. Ik heb tot nu toe nog niets gezien.

Arjan: Hij heeft nu net ook weer een derde conferentie met een hoop tamtam aangekondigd. Het zou hartstikke mooi zijn als dat zo is. Zo hebben we onder het artikel ook even een link geplaatst waar het pakket aan informatie dat Keshe heeft vrijgegeven te downloaden is. En als er mensen zijn in Nederland die zich met vrije energie bezighouden en die daadwerkelijk wat hebben gevonden in het spul van Keshe, dan horen wij dat heel graag. Dan zullen we dat ook acuut ter beschikking stellen aan alle kijkers en lezers van Earth-Matters.

Martijn: Ja, het is in ieder geval heel interessant wat hij naar buiten brengt. Maar zolang we nog niks hebben gezien, blijft het het oude verhaal, met daarbij weer opgemerkt dat hij en wij en ik, allemaal in een modus zitten van mind control, waarbij we dus niet mogen zeggen dat hij het bewust niet laat zien. Maar het is wel zo dat het nodig is dat je hier iets over kunt láten zien, dat je dat dan op een geven moment ook móet laten zien. Om het open te maken. Dat is wat ik er op dit moment over zou willen zeggen. Volgens mij zitten we dik over aardse tijd heen wat we hadden afgesproken als richtlijn.

Arjan: Valt heel erg mee. Ik zou willen afsluiten met een laatste vraag. Annelies zegt: ik merk bij mijzelf dat als we samenkomen zoals bij de lezingen van Martijn, het krachtgevoel en vooral het yes-gevoel – de vreugde – heel sterk is. Maar als ik weer thuis ben, dan verwatert dat. Is er een manier om dat vast te houden om in die verbinding te blijven, vol vertrouwen? Of is dit bedoeld om het zó te gaan voelen dat je innerlijk nog dieper met jezelf in verbinding komt? Ik voel namelijk dan ook veel woede, als ik die verbinding niet kan vasthouden. Liefs en veel dank voor het werk wat jullie doen.

Martijn: Nou Annelies, dat is een hele mooie, belangrijke vraag. Die natuurlijk niet alleen plaats vindt in zulke situaties als mensen bij mijn lezingen komen, maar overal. Iedereen herkent dit. Mijn eigen ervaring in dit hele leven is dat het belangrijk is dat op het moment dat je de kracht in jezelf voelt dat wordt aangewakkerd; er ontstaat een vonk van energie van licht doordat je bij elkaar bent. Je voelt dan die kracht, die liefde waar het écht om gaat. Op het moment dat je thuis komt, of waar dan ook, krijg je weer die prikkels van buitenaf. En het is heel belangrijk om te beseffen dat je het antwoord in je eigen vraag al hebt gegeven. Want het is namelijk belangrijk om te “uit-bodemen”, om eerst je diepste rustpunt te vinden, waarin eigenlijk niets er meer toe doet, waar je helemaal kunt zijn in je eigen moment, waarin je kunt ervaren: eigenlijk doet niets er meer toe. Het gaat om mijn innerlijke vrijheid, ze kunnen me niets, maar dan ook helemaal niets meer afnemen, al zou ik mijn huis kwijtraken, mijn auto, mijn geld. Het gaat om de totale rust in jezelf. Dan leg je namelijk daar het referentiepunt van de oorspronkelijke wereld weer terug. Je legt het zeg maar op tafel. En dan pas introduceer je dat stuk in jezelf om het te gaan bekrachtigen. Maar op het moment dat je voelt dat je af en toe nog wegzakt, is er iets in jezelf wat zich nog eventjes, wat zich nóg meer wil laten zien. En laat het gewoon komen. Want op de weg naar die innerlijke vrijheid komen wij die gevoelens tegen van verlaten zijn, er niet toe doen, niet gezien worden, van boosheid, frustratie, pijn of niet-geuite liefde. Al dat soort zaken. Dus op het moment dat je in dít proces zit, dan kun je eigenlijk zeggen: je bent op weg om die kracht die jij in jezelf bent weer te vinden. En je zult hem vinden, Annelies.

Arjan: Mooi…

Martijn: Dank je wel, voor deze ontzettende mooie uitzending, Arjan. Dank voor wat wij hier nu met elkaar en met jullie thuis hebben mogen doen. Maar realiseer je wel, dat dit alleen kan omdat jullie er zijn. Want daarvoor zitten we hier. Voor jullie. En ik zit hier voor mezelf en Arjan zit hier ook voor zichzelf. Wij zitten hier ook voor elkaar, we zitten hier mét elkaar. Het is één grote verbinding. Wat je vanavond ook heb gehoord – ook als het haaks staat op je eigen bevindingen – realiseer je dan gewoon dat we met elkaar in een onderzoeksveld zitten. En dat het er niet om gaat dat we elkaars verschillen zoeken, maar dat we elkaar gaan versterken, dáár waar we elkaar kunnen raken door middel van het vinden van elkaars gelijkenissen, van de overeenkomsten. En ik denk – en zo voelt het voor mij – dat we wat dat betreft daar vanavond weer met elkaar een mooie duit in het zakje hebben gedaan. Dank jullie wel.

Arjan: Ja absoluut. Super bedankt dat je erbij was. Ik denk dat het heel mooi was… ik vond het in ieder geval ook heel mooi om onderdeel te zijn van het krachtveld dat ik heb gevoeld. Héél fijn. Jij ook bedankt Martijn, jullie bedankt voor het meedoen en voor het kijken. En heel graag tot de volgende keer.

Martijn: Tot ziens.

Website Martijn van Staveren: buitenaardscontact.nl

Bron: Earth Matters TV | Transcript voor Earth Matters door Annette van Dijk en Mareijke Giglio

---