Epos in Aleppo, een neurologische locatie

(Martijn van Staveren in Breda op 13 mei 2023) Ik ben verantwoordelijk – niet voor jou hé, voor mezelf – voor een frequentie dat er een taalveld, een frequent veld wordt gegenereerd d.m.v. een aantal dingen bij elkaar te leggen. Dat is wat ik doe.

In 2013 was ik heerlijk thuis, even uit te rusten van het bouwen van een kippenhok en dat was in Franeker. Ik lag op de bank en ik was nog wakker. Dit soort dingen gebeuren veel vaker maar dit was er één. En ineens wordt mijn lichaam op de één of andere manier verdubbeld. Door elkaar heen. Dus ik treed niet uit, maar zo kun je het wel omschrijven. Wat ik dan verdubbelde, dat voelde ik alsof het van binnenuit een tweede ballon was, die heel snel, ploep, erin zat en die ging onmiddellijk omhoog mijn lichaam uit, omhoog. -Ik zag mijn lichaam daar ook liggen- Ik ging omhoog en vervolgens ging ik met een enorme snelheid, zo achteruit, de kamer uit en ik vloog Nederland uit en ik vloog over Duitsland in een bocht naar beneden en uiteindelijk kwam ik -en ik wist precies waar ik heen ging, ik ging zelfs over een gebied heen waar mijn familie woont, in Zuid Duitsland in de buurt van Freiburg, kon ik helemaal precies zien: het Zwarte Woud- daar ging ik over heen, helemaal naar Aleppo in Syrië, daar kwam ik uit.

Vervolgens toen ik daar aan kwam en dat was gewoon echt een reis die heel snel ging waarvan ik best wel kon zeggen dat mijn lichaam daar onwel op reageerde. Ik voelde helemaal niet ontspannen.

Ik kwam daar aan en ineens sta ik daar midden in die oude stad, een heel oud stadsdeel, héél oud met een straat naar achteren toe, lange straat en ik sta daar en ik zie ook nog, ik kijk naar een huisje naar binnen toe en ik zie daar een jongetje en een vrouw staan en ik vraag aan die vrouw, in haar eigen taal, dus taal was compleet open, welke talen er ook gesproken worden, vroeg ik of zij wist waarom ik daar was. Dat was een vraag waarvan ik voelde dat ik die moest stellen. Alsof die mevrouw dat zou weten. Ze zei: “die weet ik, we weten het nou wie je bent en hebben daar eigenlijk al heel lang op gewacht”. Dat vond ik een hele gekke opmerking omdat het mij een gevoel gaf dat er op mij gewacht werd. Eén ding weet ik, er wordt niet specifiek op iemand gewacht omdat we namelijk een missie hebben die we gezamenlijk uitvoeren.

Nou toen kwam ik, door die straat heen liep ik zo naar achteren toe en ze zei: “je moet daar zijn.” En de manier hoe tegen mij gesproken werd was ook niet dat die mevrouw dat alleen maar zelf was, maar er was een grotere kracht van persoon die daar sprak. Dus ik loop naar achteren. Het was gezengd warm. Dus ik loop die straat uit en ik kom daar bij een opgedroogd moeras leek het achteraf te zijn, het was kurkdroog. En ik stond daar aan de rand, te kijken naar dat moeras en terwijl ik daar stond begon het te waaien en er kwam een trilling uit de grond. Dit was geen droom, het was gewoon echt zoals ook wij hier met elkaar zo op de aarde ook hier beleeft.

Ik sta op de grond, er komt trilling uit de grond en vervolgens komt er water uit de grond. De hele harde opgedroogde leemachtige grond die werd vochtig. En het water kwam omhoog, ik werd echt helemaal nat en het gras begon te groeien, de bomen die daar omgeklapt lagen, voor een heel groot deel van die boomstammen waren al verteerd en verrot, die kwamen weer recht overeind en die bloeiden weer. En er waren ook krokodillen daar. En ik kijk in volle verwondering kijk ik daarnaar wat daar gebeurt naar iets wat totaal verdord is en eigenlijk geen leven meer echt is. En op dat moment gaat die hele grot gaat open, trekt helemaal open en in mijn lengte naar mij toe. Steungroep ook. Dat was een hele intense gebeurtenis want de grond scheurde open maar ik voelde het ook in mijn bewustzijn. Dus wijs ik naar mijn hoofd, wij een hard hoofd hebben in deze wereld, maar het voelde heel sterk in mijn hoofd, de emoties voelde ik onder het borstbeen. Dit was een interne-externe gebeurtenis. En vervolgens ging dat zover open en ik kijk daar naar binnen en ik zie daar en het is een hele grote lange weg vanaf mij en ik zie daar in de verte dat het helemaal open ging. Heel groot was het.

En ik kijk daar naar binnen en ik zie allemaal banen. Allemaal energiebanen. Blauwe banen, hele witte banen, heel lichtblauw, héle gróte banen. En terwijl ik daar naar keek wist ik wat het was. Ik wist: dit is het mechanisme van Universum. Dit is ook wat er in mijn hoofd zit. Ik kijk daarnaar en terwijl ik daar naar kijk wordt ik zo uit het niets, krijg ik een enorme injectieplek, pijn, in mijn hoofd, op een bepaalde plek. Ik werd zo een ontzettende steek in mijn oog, dat ik naar binnen toe klapte in dat lichaam wat ik daar dus had, dat was een ander lichaam dan in Franeker. En ik klap naar binnen toe en ogenblikkelijk reis ik heel snel ergens heen die kant uit, naar een andere verdieping en ik ben in het universum met mijn lichaam en al. En ik zie dat grote Universum, allemaal grote sterrenstelsels en ik ben klip en klaar wakker. EN DIT IS DUS HET OORSPRONKELIJKE VERMOGEN VAN ONS OM ONS TE KUNNEN VERPLAATSEN. En ik kijk naar al die sterrenwerelden en er is één ster waar ik naar kijk. En ik moest naar die sterren kijken, want als ik alleen naar die ster keek was de pijn in mijn hoofd weg. Dus ik keek door het universum heen en precies als ik daar keek in dat gebied was het minder en als ik daar niet keek was het, het ging allemaal heel snel wat ik nu vertel. En ik keek ernaar en ineens was er focus van een aandacht binnen in mij, was precies op één ster en daar keek ik naar en was de pijn weg. Boem, stond ik bij de ster in een wereld op een planeet. En toen was ik daar. En daar heb ik met mensen gesproken en dat was een hele hartelijke ontmoeting, dat waren mensen.

Mensen met wat oudere kleding, ik bedoel niet dat het oud was, maar voor ons komt dat meer misschien wel uit de oude tijd wat je uit geschriften ziet. Heel mooi gemaakt, hele mooie katoen, jute katoen, het was heel mooi met veel kleuren en hele mooie ceinturen er omheen en ze hadden ook hele mooie gewaden, hadden ze aan. Prachtig. De mensen waren heel rustig, waren heel wijs en ze waren verbaasd dat ik er was. Op een gegeven moment is dat afgerond en toen dacht ik van o, het is, ik geloof dat het rond 16.00 uur was en mijn toenmalige partner waar ik toen mee samen leefde, die zou, meestal komt die rond een uur of tien over vier, kwart over vier thuis en ik denk in die wereld straks komt Ellen thuis. Schoon hé! Ellen komt straks thuis en vind ze mijn verpakking en probeert ze mij wakker te maken en dan denkt ze misschien… dus ik had een soort gevoel ik moet weer terug. Want ik kan niet uitleggen wat er aan de hand is.

En dat pikten zij op, die mensen, die mensen zeiden van: “dan moet je gewoon naar huis”. En toen zei ik van: “en hoe ga ik naar huis dan?” “O, je hoeft er alleen maar aan te denken aan die ene plek.” En de k was nog niet uitgesproken het was een andere taal, de k was nog niet uit gesproken en mijn aandacht ging naar die plek en boem, in een paar tellen toen lag ik dus in mijn lichaam op de bank en was ik helemaal uitgeput. Mijn lichaam was helemaal uitgeput en uitgewrongen op de bank. Ik ben overeind gekomen, voorzichtig aan en ik had misschien de zwaarste reuma aanval net achter de rug. Zo denk ik dat het ongeveer voelt, finaal uitgeput en pijn in mijn lichaam en de bank was kletsnat en ik was echt uitgedroogd, uitgedroogd. Ik kwam overeind en ik kon niet eens slikken, mijn mond wilde niet open, zo droog. Dus ik moest naar de keuken toe en ik heb de kraan open gedaan en heb dus eerst met het water over mijn mond heen gegaan om weer iets te kunnen voelen van nattigheid. Zoiets ongeveer zag ik.

Waar het over gaat is dit en dan heb ik het over het oorspronkelijke vermogen. En waarom die artificiële grootmacht deze intelligentie, die het Humanoïde Ras is van oorsprong, ook ondermijnd heeft.

Belangrijk om te beseffen is dat er is een directe correlatie uit het universum waar jij vandaan komt en dat is een map van bewustzijn en je oorspronkelijke brein: is bewustzijn, is de map van die wereld en de kunstmatige interventie die die map aan de binnenkant heeft weten aan te passen in onszelf, op dit universum wat we hier nu zien. Wat ik zeg, precies zoals ik het zeg… is het niet! Dat zul jezelf ook snappen want het is veel geavanceerder dan dit. En als we in dat vermogen zitten dan zeggen we: “het is op zich zoals het gaat.” Vanaf hier kun je zeggen dat het brein van ons, jouw brein de werking van jouw brein hetzelfde is qua neuronen en informatievelden, hetzelfde is en hetzelfde produceren -macrokosmos  versus microkosmos- hetzelfde is als de kosmos waarin we leven. Met anderen woorden, als wij leven volgens de parameters van het denken van deze wereld, inclusief de complotten waarin we geloven. Inclusief de spiritualiteit waarin we geloven, inclusief alles waar we in geloven, alles wat we geloven is niet van onszelf. Dat is een kabel die loopt door ons heen. Positieve en minder positieve dingen, overal waar we in geloven wat niet in de kosmos bestaat, wat echt is, kunnen we dus ook geen contact mee krijgen.

Als jij links een ander overtuigingsysteem in jezelf hebt en je weet de waarheid niet van wie je echt zelf bent, niet in naam en waar je vandaan komt, maar de waarheid die je híer bent. Wat je hier te vertellen hebt en hier hebt uitgedragen in je gevoel en wie je denkt. En als je alleen in die linkerkant bent kun je niet afstemmen op de rechterkant.

En toen kwam in gif, gif waardoor de mens door humanoïde rassen is gezet, het gif van trilling wat er door heen is gezet en de hele mensheid op deze aarde gelooft van alles en nog wat. En binnen het tekort aan vrijheid wat we hier ervaren, zijn we zeer geneigd en ook nog bereid, om al die nonsens, die leugens zijn, te geloven.

Dus wat ik net zei dat je vanuit de oorspronkelijke wereld -daar ziet het universum er dus niet zo uit- uit de oorspronkelijke wereld waar jij vandaan komt, welke sterrenwereld dat ook is, daar is jouw bewustzijn, jouw lichaam, jouw lichaam is jouw bewustzijn. Daar is jouw lichaam, het  uiterlijk, de resonantie, van wie je van oorsprong binnen bent. Wat je van binnen bent is wat je lichaam laat zien. In die wereld waar je vandaan komt daar mag je, reageert jouw bewustzijn, exact gelijk op de omgeving, dus het universum, dimensie waarin je leeft. En in die wereld heb je het vermogen om te verschuiven in frequentie om je binnen intelligentie en contact vanuit je intelligentie. Met de Alkracht kun jij verschuiven naar een ander intelligentieveld waardoor je verschuift in dimensie en de mens, JIJ, verplaatst, verschuift en aanwezig bent in die andere dimensie. Dat is wat er eigenlijk aan de hand is. Daar heeft een hack in plaatsgevonden.

(Martijn spreekt over filmpje op YouTube, over een schaalmodel van het universum, wat tot 2016 in kaart is gebracht). Dat gebeurt met allemaal geavanceerde apparatuur worden er allemaal foto’s gemaakt en beelden en dan komt er een drie dimensionaal model uit. Eigenlijk wat je hier ziet (plaatje) is ook wat er in ons hoofd zit. En het gaat natuurlijk niet om ons fysieke hoofd, het brein is niet alleen fysiek. Ons brein 1%, ik zou bijna zeggen is ons brein, 99% van de rest van ons brein is niet fysiek! Dat is het metafysische brein. Maar dit is ook wat je zou zien als je binnen in jezelf kijkt. Dit heeft te maken met de map van hoe wij ons bewustzijn van oorsprong navigeert.

En als jij in staat bent op je eigen manier om afscheid te nemen van alles wat erdoor je heen loopt, wat door je heen wordt getrokken door deze wereld, wat door grote kartels van geavanceerde inlichtingsdiensten kunnen netwerken. Complottheorieën, spirituele theorieën, wat er allemaal wordt gesponnen. Als je dat los kunt laten en helemaal in je leven komt dan kom jij in je oorspronkelijke 1% brein wat schoon is. Dus ik zeg het hier nog een keer: Ook de complotten als alternatief voor een sleepkabel voor de religies en van de kerken die bijgelovig zijn, al die complotten moeten aan de kant!

Die plek wat ik net beschreef, wat ik in Aleppo heb bekeken, en ben op heel wat plekken op de aarde geweest. Dat zijn neurologische locaties. Die constructies, de Pyramide, kun je sacrale locaties noemen van de aarde. Maar hoe staan al die locaties en al die krachtvelden, die niet met spiritualiteit te maken hebben, maar met grote trillingsvelden en doorgangen naar andere realiteiten, waarom staan er op al die plekken gebouwen? Minuut  55.54  Wie heeft dat bedacht? Is dat echt om dat daar hogere energie is en dat dat dan wordt geconsolideerd in kerken dat je je prettiger gaat voelen of…is dat een andere reden? Waarom staan die kerken daar precies boven op? Wij noemen dat hier leylijnen, maar het zijn routes naar andere dimensies. En nou komt het op de kwantumfysica aan, het scheppersbewustzijn, als wij daar niet doorheen prikken en we blijven daar gewoon blanco, we weten dat niet, we kunnen ons bewustzijn daar niet in zetten, we kunnen het niet open zetten, dan blijft het hangen. Echt hé, als je het omdraait, als je in staat bent om te zien – dus niet geloof wat ik het vertel- maar dit gaat herinneren, op je eigen manier  door gaan zoeken. Maar als je op jouw manier kunt zien, dat prachtige frequentieplekken op de aarde dat dat een netwerk is van portalen en een doorgiften van -luik zou je het ook kunnen noemen- als jij kunt zien dat door daar gewoon dingen boven op te zetten in vorm met een verhaal erbij dat de mens gaat denken ( dat is een complottheorie ) dat de mens gaat denken dat dat het is, dan word je dus ingeleid in het constructieveld van een ander. En dan kun je door het goddelijke beeld het zelf niet meer zien. Je hebt eigen vrijheid op de aarde.

Ja… Waarom ben ik hier? Wat is mijn doel? En ik zeg wel dit: “dit, denken mensen al heel lang op de aarde.” Het is wel waar. Je er iets van vinden, ik kan het ook voelen, Er zijn heel veel mensen, tientallen miljarden mensen staan er niet bij stil dat ze overleden zijn naar onze perceptie. Tientallen miljarden mensen zijn er op aarde gekomen. Die zijn allemaal weer weg, en heel veel ervan zijn er nu ook. Waar zitten we nu? Nog steeds in een bepaald systeem.

Ik hou heel veel van deze wereld, ik ben gek op deze wereld, ik vind het een fantastische planeet. En ook de mensen hier ook, al zijn we allemaal  in een soort bouwsysteem als mensheid gekomen. De mens op zich is de moeite waard. Ik hou zoveel van de mens, van wat je doet en hoe je leven eruit ziet. Daar zitten geen punten aan. Het leven is mooi, het leven is prachtig, het is organisch. Juist uit dat stuk kan ik dit ook benoemen, wat is je doel? Wéét dit wérkelijk.

Muziek

Ja… Als je kiest voor dit is een simulatie, misschien is dat goed om dat zo te ervaren, het is een simulatie. Vroeg of laat kom je tot een gevoel van : “dit is het niet.” Dit is niet alleen maar een simulatie. Er zit zo’n dermate levensenergie in deze wereld, met zoveel echt zinnigheid en diepgang te noemen. Het kan niet zo zijn dat het alleen maar een simulatie is. Dat kán niet. Of het is zo goed gedaan, maar dan is mijn liefde dan niet uit de simulatie afkomstig, maar uit mij… dan, het is mijn liefde toch zo krachtig, dat ik in deze simulatie deze liefde, aandacht mag noemen. Het is dat ik het zeg een simulatie. Dat kun je zeggen. De slavernij ja, maar als wij onze ogen open doen en we zetten ons hart open dan zien we dat ondanks de slavernij dat deze wereld wel heel erg uniek is en heel bijzonder is. Dat kolkende water, door de bergen heen naar een meer en je staat erbij en luistert ernaar, voorbij dendert. HET WATER VERTELT JE: “IK BEN GEEN SIMULATIE!” Maar je weet: toch is er wel een simulatie, dat is zo. Daar fietst iets logisch doorheen en je kunt het niet pakken maar je voelt het wel, je wéét het … er klopt iets niet. En zo kom je tot de ontdekking dat we in een samenbouwing van verschillende realiteiten zitten. Dat is interessant. En in die samenbouwing van verschillende realiteiten, liggen ook verschillende visies en ook verschillende mogelijkheden. En niemand kan natuurlijk tegen jou zeggen waar je je aandacht op moet vestigen. Als bepaalde dingen niet gezegd worden en het is hier blijvend naar de achtergrond geschoven, het is bijna weg, dan is het wel mooi als het wordt benoemd. Zodat het naar voren kan komen en dat je ernaar kunt kijken. Dan is er nog een extra reden waarom jij hier bent! En wat ik kan doen of beter gezegd: wat ik niet meer moet doen omdat het er simpel gezegd helemaal niet toe doet omdat het ruis is. Omdat het gewoon kolder is, mijn energie die ik weg geef aan het denken alleen al aan iets. En je ziet al, je hoeft alleen al te denken aan iets. Vijf minuten denken hé, dat kan een nucleaire reactor niet eens in één jaar genereren. -Op moment dat er reactoren zijn hier op de aarde- Zoveel kracht wordt er gegenereerd als er wordt gedacht in vrijheid. Het is echt enorm.

Wie zijn we dan van oorsprong en wie zijn we nu? Kunnen doorzien op jouw manier wat je los moet laten voor jezelf. Dat je weer schoon bent. En ik zeg daar eigenlijk mee, dat je dan in feite, niet schoon bent, ofwel vies. Maar dat is niet mijn intentie, omdat we ook dat stuk wat we dan vies zouden moeten noemen, waardevol is! Want als je bezig bent met allemaal andere dingen wil dat niet zeggen dat dat perse fout is. Of dat je tegen een ander gaat zeggen jij zit ver tegen in de matrix. Weet je wel hoe diep je erin zit? Man weet je je wel hoe diep je erin zit? Man je zit er héél diep in.

Met veel dank aan Anita Rubie en Maya van Pelt voor het transcriberen en redigeren.