ik zie jou waar je ook bentmet wie en waaromvan wat je dan zou zeggendenken en doenhoe je kanten kiestraadselt met slangenonderhandelt met overmachthoe je verkeerd en verleertin de adembenemende pauzewaarin doeken graag vallen het ver hindert mij niet om jou te zien ik zie louter goudwaarin je zo prachtig
(Earth Matters) Het gedicht LICHT – uit de nieuwe bundel wezenskunst – wordt in deze video voorgedragen door Moniek van Pelt. Quinten Spakman begeleidt haar op piano. De pianoklanken zijn geheel geïmproviseerd en geïnspireerd op de gedichten van Moniek. Gedicht uit: wezenskunst . . . — Quinten Spakman over zijn muziek:
hoe breng je schepping mee zeg ons hoe bewaar jij schepping ? . als je valt of springt.. en het licht vervaagt de tijd gaat tellen als het leven ondersteboven duikelt in stukken gruwelzoet en bitterzout en de dam het echte lief doet wijken als je god –geef openheid door-
jezelf opnieuw verzinnen zomaar op een dag middenin een zin wuif je idee van hemel luchtigjes naar beneden en sta er gewoon eens op in plaats van eronder . surf mee op de wolken lach laat je dragen als een ster door druppels vol gelukt gluur tussen de nevel naar
en als ik waar neemkijkende naar thuiswie ben ik dan in vormanders dan handig kneedbaarinstrument van de toets der tijdde eeuwige testfaseik ben er nergens hier, zelden nuhoe vertel ik aan jou echt menshoe het is om zo ver van huis te zijnen in een diep wezenloze staatik ben er
We nemen je graag mee naar een bijzondere wereld, die van Zelf kunsteling zijn. Tijdens de vele webinars over kosmisch contact die we inmiddels gegeven hebben, zijn steeds meer eigen rijke beelden naar voren gekomen die thuishoren in het kosmisch huis; een galerie vol vrije beeldentaal, de beleving van SamenkrachT
(Moniek van Pelt) Ik ben de bron van mijn informatie. Ik vloei als water over aarde, ik straal als vuur op de berg, ik bries de wind voor me uit, ik klank ware tonen vrij. Ik ben de drager van mijn kracht. Ik handel niet als doorgeefluik namens een aards
(Moniek van Pelt) het is de eeuwenoude stroom als een draad vol ongenoegen of een zachte grote zegenregen die ons drijft en ons omarmt en die mens e lijkt te sturen soms zover van onszelf als we ons ebbig inhouden uit angst verzwolgen te worden door haar kracht
(Moniek van Pelt) en ieder mens vindt hier een aarde. ze zeggen nieuw, ze zeggen jij. ik ben er bang, jij lijkt er blij en ieder mens vindt hier een wereld. ze zeggen vlucht, ze zeggen thuis. jij zoekt de vleugels, ik vorm jouw huis en ieder mens vindt hier
(Moniek van Pelt) DIT is mijn land, galmde de Eén met wilde overtuiging allemaal van mij en hij wees groots om zich heen Heb je MIJN land al gezien, zei de Andere jij en hij wees naar alle kanten van opzij… He, je steelt mijn schadus met het wijzen naar
Please confirm you want to block this member.
You will no longer be able to:
Please note: This action will also remove this member from your connections and send a report to the site admin. Please allow a few minutes for this process to complete.
