waar-nemen
en als ik waar neemkijkende naar thuiswie ben ik dan in vormanders dan handig kneedbaarinstrument van de toets der tijdde eeuwige testfaseik ben er nergens
17 oktober 2020
3 reacties
Categorie: Gedichten
Bronkrachtigen…
(Moniek van Pelt) Ik ben de bron van mijn informatie. Ik vloei als water over aarde, ik straal als vuur op de berg, ik bries
22 februari 2020
Geen reacties
Zee | Gedicht
(Moniek van Pelt) het is de eeuwenoude stroom als een draad vol ongenoegen of een zachte grote zegenregen die ons drijft en ons omarmt
24 januari 2020
Geen reacties
de nieuwe aarde
(Moniek van Pelt) en ieder mens vindt hier een aarde. ze zeggen nieuw, ze zeggen jij. ik ben er bang, jij lijkt er blij en
17 januari 2020
Geen reacties
Zand strooien
(Moniek van Pelt) DIT is mijn land, galmde de Eén met wilde overtuiging allemaal van mij en hij wees groots om zich heen Heb je
26 november 2019
Geen reacties
de dagen die vallen
(Moniek van Pelt) als de dagen niet vallen hebben vogels de sleutel zingen vissen refrein maar de dagen ze vallen ze haten, ze
25 september 2019
Geen reacties
kootsj
(Moniek van Pelt) Mijn Kootsj is een heel volledig mens dat ronde zit hem in zijn uitgesproken wens zo lekker de ruimte in zichzelf te kunnen
7 september 2019
Geen reacties
wezenskunst | moniek van pelt
(Moniek van Pelt) ‘Zij die speelt met de stilte, het ondefinieerbare dansende wezen’. Ik schrijf het bij mijn aardse naam op mijn website. Leven is
18 juli 2019
Geen reacties
je zelf de ruimte geven
(Moniek van Pelt) ken jij jezelf thuiser dan dit haveloos lijf? een orgaan die geprogrammeerd lijkt om te sterven na een reddingspoging of wat dat
2 juni 2019
Geen reacties
Stop
(Moniek van Pelt) er is geen dag dat jij niet voorbij komtin een droom of gedachte er is geen nacht dat jij niet stiltal is het
11 mei 2019
Geen reacties