(geschreven op de muziek onder het gedicht) . . .. .. als ik je weerziezo stilletjes naar je kijkdan bezie ik blauwzonovergoten schijnend achter je ogenen middenin pupilhet leek alsof we sprakenen toch stond deze wereld stil en dat wat gesprokenhet klonk verhevenen de klanken in gevechtt werd eindelijk gezegd
Het ware eerherstel Het is TijdTijd is het Om de gong zo te slaandat de mens weer zietnog voor het stervensprogram inzetdat hij kijkt naar wat is in wat komen gaaten zich nergens meer laat vastleggen ∞ ere wie ere toekomt ∞ Stop de planning, de puzzelde ontwikkeling, de handleidingStop
het land oogt koudhet lijf verwintertde geest verstraktleven kent een vreemde kooien ergens midden inhet behoeft geen dooidaarbinnen is het mooi daar is het rustigdaar is er tinteldie niet overslaater is altijd levener is altijd lichten er is altijd thuis.. alleen dat huis .. mijn beeldig huis en ikwij passen
en zo lieve vriendenis het tijd voor Aanwezigheidzo ik bezie, zo jij ontvangttussen deze regels doorde breinen gestildis regie terug van weggeweest de eeuwigheid van oorlogvermomd in de zoetste lettersheeft zijn laatste ronde gelopende koers is met kracht verlegdde grenzen liggen opende feiten loze waarheid is ontzet wij zijn binnen
dit is mijn verhaal in onze ware TAALde Teruggave Aan Alle Levenhet is een verhaal van de roepom eigen afstemming en aandachtware Taal duidt de bewegingvan het hartswezen die in vrijheid spreekten opstaat om de helderheid van denken terug te brengende Taal van Eén verruimt de Alheid van oer atomisch
en Gaia leeft, ze leeft onder onze voeten en tussen tenen kriebelt zij. ze vlecht met haren en fluistert goud om oren, ogen en in harten hand.ze oogt als volle waarde en liever, zoveel echter land geschreven op Saudade de Gaia van Joep Beving, zie video onder de tekst Laat
. . . . ik zie geen hand voor ogenik zie een kosmos voor ogen en als ik me wil vestigen, als ik hier durf te landen in mijn waarheidja, dan zal het bij jou zijn en in jouw ogenwant jij kent je mensgevoel zo goed, dat je mij heel
(Moniek van Pelt) er is geen dag dat jij niet voorbij komt in een droom of gedachte er is geen nacht dat jij niet stilt al is het maar aan licht en toch.. stop je nooit de klager, de vrager, de drager iedereen bereid zich van over tot voor maar
en als ik groots beweeg langs alle kleinheid op de aardeom met mijn ware blik sprekend naar mens uit te zienwaarom denk jij dan dat ik kind ontmoeten zal?misschien omdat het lichaam onvolgroeid oogtof omdat de taal nog niet toereikend lijktomdat de grenzen nergens aanwezig schijnenof om de onderontwikkelde kracht
Onderstaand gedicht hoort bij het het fysieke boek “De designers van ons (experimentele) universum, de Huargardiaanse beschaving” en ebook die je gratis kunt downloaden. Het gedicht toont een levenslange mens-boosheid om de gigantische misleiding waarin wij mensen hier op aarde leven. In een immens gebrek aan informatie en verbeelding zijn
Please confirm you want to block this member.
You will no longer be able to:
Please note: This action will also remove this member from your connections and send a report to the site admin. Please allow a few minutes for this process to complete.
