(Moniek van Pelt) Zingeving krijgt ware diepte als het een brontaal kent die helder weet en die niet gelooft onder een hemel te moeten wonen. Een diepte die in oorspronkelijke ogen tot leven komt om, vrij van de onwezenlijke hysterie der strijd, nooit meer aan het zelf te sterven. Hier
(Martijn van Staveren – Transcript Galder 18 maart 2019) Lieve mensen van harte welkom op deze dag hier in Galder. Ontzettend fijn dat we hier met elkaar vandaag mogen en kunnen zijn. En doordat jij hier bent wordt deze dag ook mogelijk natuurlijk hier in Galder. Ja het is een beetje
(Moniek van Pelt) ken jij jezelf thuiser dan dit haveloos lijf? een orgaan die geprogrammeerd lijkt om te sterven na een reddingspoging of wat dat is toch geen leven.. en daarbinnen? ken jij de gewaarwording die dieper schouwt dan wat lijkt? en waarom wil je sterven? de pure godsnaam wordt
(Martijn van Staveren | Kloetinge – 25 januari 2019) Dit onderwerp is iets wat heel gezamenlijk beschouwd moet worden eigenlijk. Het gaat over sterven maar veel meer in een andere context. Dit is een heel precair onderwerp. Dus het heeft ook fundament nodig en het fundament kan eigenlijk alleen maar ontstaan
(Earth Matters) Dit is een trancscript van een diepgaande lezing van Martijn van Staveren bij Want to Know op 16 december 2018 in Haarlem. Met grote dankbaarheid voor de toewijding en vele uren die aan het uitschrijven van deze krachtige holografische transmissie zijn besteedt, willen we het volledige transcript dat ons
(Earth Matters) Dit is een trancscript van de indringende lezing van Martijn van Staveren op 13 oktober 2018 in Voerendaal (Limburg). (Martijn van Staveren | transcript door Mareijke Giglio) Lieve mensen, van harte welkom, ik ga de microfoon iets dichter bij mijn mond houden, dus dan kan het volume misschien
(Moniek van Pelt) Onderwijs is voor mij niet zozeer iets in de geest van’ levende onder je wijsheid’. Het woord doodt de eigen wijs omdat het wijst. En daar is niks geestigs aan. enkel de bedachte mens zal sterven vrije geesten sterven niet omdat hun verbonden waarheidsgeving binnenstebuiten en los
(Moniek van Pelt) De dood als de meest onbeminde en onbekende god der goden. Wat een vreemde spiegel. Niemand wil erin geloven, velen lijden eraan, weinigen lijken eraan te ontkomen en sommigen durven er wezenrijk iets over te zeggen. De dood als woord wijst op aarde niet naar het volle wezen.
Zelf invloed hebben op je autonome zenuwstelsel, is dat mogelijk? Kun je genezen van een ziekte? Hoe wordt je bijzonder, een supermens? Wil je dat en hoe leef je een compleet en rijk leven?
Het zijn interessante vragen voor menig onderzoeker. Je hoeft er niet bewezen voor gestudeerd te hebben, om leven te ervaren tot in je tenen en zelfs dieper dan dat. De vraag voor mij was lange tijd, of ik juist dat wel durfde? Welnu, daar heb ik antwoord op gekregen. Zodra de conditionering van de angst bij mij even volledig verdween, omdat ik niet langer bang was om leeg te zijn, was ik vrij van mijn verleden. In die ruimte hervond ik de volle verbinding. Kracht. Oer! Of misschien vond die verbinding mij.
(Moniek van Pelt) Een boek had ze er notabene over geschreven! Een heel verhaal met dat immense licht als hoogtepunt. Het was De ommekeer geweest, de langverwachte doorbraak in jaren vol ziek. Ze had het zelf gezegd en gedacht. Dankzij dat licht was heling begonnen. Ja ze had er zelf
Please confirm you want to block this member.
You will no longer be able to:
Please note: This action will also remove this member from your connections and send a report to the site admin. Please allow a few minutes for this process to complete.
