(Earth Matters) Hoe de tijdslijn, bloedlijn en levenslijn van het familiaire systeem in de breedste zin des woords geleefd dient te worden als opvulling van de valse driehoek (innerlijk kind – hoge zelf – onbewuste) doet Moniek van Pelt uit de doeken in haar stuk “Familie, een aardse waarheid die nooit meer dan
(Earth Matters | door Moniek en Arjan) In de video (52 min) die we hebben gemaakt voor het thema “De oorsprongrijke kracht van een groep” belichten we diverse aspecten van omgaan met groepen en groepsdruk in de matrix. Dit is het tweede thema van de 26 weekse reis die we met een
(Earth Matters) Het gedicht samen – uit de nieuwe bundel wezenskunst – wordt in deze video voorgedragen door Moniek van Pelt. Quinten Spakman begeleidt haar op piano. De pianoklanken zijn geheel geïmproviseerd en geïnspireerd op de gedichten van Moniek. De video vind je onderaan dit artikel. — samen ik had
(Moniek van Pelt) Hij snikt. Onhoorbaar. Dat wel. Niemand hoeft zijn pijn te zien. Het is van hem. Hij heeft zich te vaak niet begrepen gevoeld in dit leven. Waarom zou iemand hem willen verstaan? Niets is nodig, als het om zijn lieve vriend gaat. En juist hij moest gaan.
(Martijn van Staveren) Zodra je inzicht hebt in links & rechts (goed-kwaad, wit-zwart, leven-dood) kun je een “positie” innemen in het midden (in jouw Eigen midden). Het vaststellen dat er een links en rechts bestaat, zonder voorkeuren, schept extra eigen Innerlijke mogelijkheden. Je hoeft niets te behouden / te voorkomen,
(Moniek van Pelt) We hingen over de reling van het balkon. Ik had al vaker met haar gesproken. Dit keer leek er een soort openheid om ons heen te hangen, die maakte dat we elkaar beter dan gisteren konden verstaan. En toch hadden we woorden nodig. Veel woorden. Niet dat
(Moniek van Pelt) de mannen van tucht van regel en maat je ziet ze voorbij glijden net boven de straat de mannen van tucht van zaken en orde ze slaan met hun woorden tot jij dieper zucht de mannen van tucht wat zijn het er veel het gewicht van de
(Moniek van Pelt) Ik had een droom, mompelt de vrouwik was in alles jouik was je lief, je leed, je zorgenje succes, je falen, de wraak in jouw verhalenje trotse grootsheid en je bevend kindik was je angst voor morgenen al die delen hadden een gezicht, een naam, een stem
(Moniek van Pelt) we hoeven niet alle lief altijd rust het langste leven het knapste kind niets hoeft daar ligt een begin voorbij het ouderen en achter geërfd gevoel tussen gekunsteld en verlangen we hoeven niet alle kou ruwe vormpijn een zee verdriet afscheid op zn eeuwigst echt niet daar
(Martijn van Staveren) (Wij) Mensen spreken in woorden met de daarbij “behorende” betekenis. Er ligt een kwaliteit opgeslagen in elk Mens, om diepere emoties (frequenties) en ook kennis overdracht te laten plaats vinden door middel van het uitspreken of gebruiken van woorden. Je zou het ook holografisch communiceren kunnen noemen.
Please confirm you want to block this member.
You will no longer be able to:
Please note: This action will also remove this member from your connections and send a report to the site admin. Please allow a few minutes for this process to complete.
