Jij grote lieverd, ben jij eigenlijk een sterveling?

(Moniek van Pelt)

Elke golf van voorspoed versus tegenspoed is een bedreiging voor en een demping op de verbinding met ons ZELF; het ware wezen die in contact is met al het leven. Zelfs de gelukkigste sterveling, is nog steeds een sterveling..

De mens wil niet bezield, niet evenwichtig bezongen. Niet gehoord en niet erkend. Niet voelend voeden. De mens wil niet echt.. thuis. Het informatiespoor dat ons tot gedachtenmachines maakt, denkt ons tot in de finesses exact zo arm en spreekt dan vervolgens over vitaliteit en gezondheid. Het spoor is ziek, zoveel is wel duidelijk. Dit gaat niet over MENS. De natuur hangt scheef, omdat wij onze aandacht er niet aan geven, vanuit een echte blik. De kinderen hangen scheef, omdat wij niet voelen van wat de MENS nodig heeft en dat dit niet gaat over klein en groot zijn. De mensen hangen scheef, omdat ze niet weten wat rechtop staan is.

Eigen leiding, als er ergens onderhuidse sturing mogelijk is, dan is het daar. Ik schrijf ‘mogelijk is’. Wij geven namelijk doorgang en goed ook. We laten ons schepperskracht gebruiken, om discussie op gang te houden over waarom leiders doen wat ze doen. Ze zullen altijd doen wat ze doen, omdat leiderschap zich nu eenmaal verwrongen uit in deze realiteit. Niet omdat het hier anders kan, maar juist omdat ook zij gevangen zitten in denksporen van wat leiderschap in wezen niet is, maar wel moet zijn, vanuit gebrek. Het ontbreken van informatie, gevoelsinformatie, maakt dat wij vragend stil staan. En wie draagt die informatie mee? De sterveling? De baas? De rijke?
Ik voel dat we met velen ons hier laten misleiden tot in grote diepte en hoogte.

Wij zijn in de kern onafhankelijk van hetgeen hier aan informatie gespiegeld wordt. Het spiegelt ons namelijk geen echt gevoel van leven. Het raakt ons niet hartenrijk. Onze ware natuur wordt er bijzonder in ontkend.

Mens, laat je toch niet leiden door andermans belofte tot redding. Of dat er ontegenzeggelijk redding nodig is. Het leidt je af van je eigen bereik, nog voordat je kunt denken dat de belofte slechts een gedachte is. Of dat even kijken toch geen kwaad kan. Weet vanuit welk veld je aanwezig bent en wie je daarin bedient bij dag en nacht.

Een gespiegeld bereik toont nooit echte grootsheid, slechts mensroem. Dat is een wet die wij dienen en derhalve in stand houden. Deze wet verheft zich daarmee boven elke kosmische wet. En daarmee stopt ook elke vorm van kosmische uitwisseling. Te beginnen met luisterend oor zijn voor en naar ons echte gevoel voor zelf. Gastvrijheid begint bij het openstaan voor leven in elke vorm, die ook leven toont voorbij de aardse vraagsfeer. Misschien begint het daar wel echt.

We wonen in een vraagsfeer waarin het denkprogramma hulpbehoevend zijn een zeer hoog goed is. En wat we allemaal op dit fundament gebouwd hebben, het toont zich torenhoog boven ons allen simpele zielen uit. Tonend dat wij ons groot overzicht hebben weggegeven, om een denkschuld in te lossen. Denkschuld, ook zo een systemische waarheid. En nee, niet een waarheid als een koe of een leeuw. Die kennen helemaal geen systeemdenken zoals dit. Laat ons niet vergeten dat dit kinderlijke idee van mens ons tralies spiegelt vol belofte van vrij uitzicht, en dat we niks met onszelf en leiding kunnen zolang we niet bereid zijn dwars door die tralies te stappen, te zingen, te tekenen, te schrijven, te stillen. Want zelfs al hebben wij het niet bedacht, het feit dat we het voor ons bedachte slikken als zoete koek, maakt ons tot medebewakers van dit denken.

En hoe lastig is het soms om niet te verzanden in rebellie, in opstand en verzet, in haat en wraak. In een eindeloos verdriet. De golven van hoogmoed en terugval, ze slaan ons zo genadeloos om de oren. Artificieel water, die enkel chemische verbindingen toont is speciaal voor menselijke consumptie ontwikkeld. Of denkt de mens soms dat denkwater niet bestaat? Water dat ons beïnvloedt in wat we mogen voelen en hoe. Wij beïnvloeden het water immers voortdurend zelf door er met een vertroebelende blik naar te kijken vol emotie, achterdocht en wanhoop. De waarachtige waterkracht overigens, is maar moeilijk volledig artificieel te krijgen. Interessant om hier tijdens het live webinar op 11 april op terug te komen; het wezen van water.

Voor sommige mensen komt het zelfs nu even goed uit dat er zoveel ontregeling is. Het heeft wel iets knus, zei iemand me laatst. Eindelijk even wat meer bij het gezin nu ik thuiswerk. En de kinderen even niet in het systeem, zei iemand anders me, dat geeft toch ook wel lucht. Ik verdien meer dan ooit, sprak een ander, iedereen wil mijn pillen hebben. De volgende toonde ongekend veel donaties, omdat hij als zij zoveel aandacht besteedde aan de conspiracy, de samenzweringen, achter het ons getoonde dwingende verhaal. Want, zo zei iemand anders, dwingend is het alleen als je niet de baas bent. En ik ben het, kijk maar, ze volgen me met velen. En ik verdien dit recht, deze plek, ik wordt immers rijkelijk beloond. Net zo makkelijk. Wat de elite kan, weelde vergaren door onderdrukking van het eigen zelf, kan ik ook. Wat een onthutsend beeld, de mens die denkt dat het wel goedkomt als het hemzelf eventjes goed gaat. Te vaak niet echt voelend dat de pijn van 1 mens ons allen aangaat.

De baas zijn. Er bestaat een zwaard van damocles, omdat we de oorsprongrijke mensroem, onze gouden lichtstralende krans, vertalen langs macht en onmacht. Bij de gratie van een ander menen we onszelf tot uitdrukking te kunnen brengen. Het zwaard spiegelt ons precies het tegenovergestelde van het tegenovergestelde van wie wij zijn. Het overdonderende succes van de huidige zichzelf betitelende plotselinge overname van de macht hebben we te danken aan de mens die zijn MENSzijn vergeten is. Aan onszelf dus en de delen die we niet aan durven of kunnen kijken in de waarneming van echt.

Binnenblijven, we mogen het heel licht opvatten als een uitnodiging om buiten de golfhysterie te blijven en wel het mens zijn dat lijdt te omarmen in een diep gevoel voor groothartig aanwezig zijn. Zo binnen in kracht dat de randen versterven en wij MENSEN blijven.

Laat ons wezensvol elke vorm van commandotaal draaien als ultieme bekrachtiging van onze ware eeuwige natuur.

moniek

Related Articles

Responses