Ja
(Moniek van Pelt)
Dit is een roep tot samen
wij zijn de kinderen
wonder op twee benen
wij voelen je pijn en je verdriet
we zijn je kern
maar jij ziet ons niet
jij vecht en slaat en schopt
jezelf onderuit
we willen je helpen
je tranen te drogen
zodat jij naar ons kijkt
te zien dat leven spelen is
niet een of ander streng besluit
Dit is een lach naar samen
wij zijn de kinderen
wonder op twee benen
jij zegt mij dat ik nog veel moet leren
van kunde en van pijn
maar ik wil helemaal geen diploma
om te mogen leven
ik wil gewoon mezelf zijn
ik ben weerloos
ik vervul jouw dromen
en ik maak je zorgen blij
want zolang jij jou niet ziet
ben ik ook niet vrij
Dit is een schreeuw om samen
wij zijn de kinderen
wonder op twee benen
en in de war
wij voelen ons niet gezien
zolang wij jou moeten dragen
in je onvolprezenheid
wij voelen ons niet gehoord
zolang jij ons niet durft te voelen in jou
wij mogen onszelf niet waarlijk weten
als wij jouw hart moeten helen
Dit is een snik tot samen
wij zijn de kinderen
wonder op twee benen
wij zijn hier niet voor jou
om de lekken te dichten in de dam
de gaten te vullen tussen je stappen
leegte te verlichten in je ogen
de pijn te zijn van je hart
wij zijn een traan verwijderd van elkaar
als jij je verlost van jouw gevoel van schuld
jouw ouders te moeten blijven redden
dan verschoon je mij
van mijn taak jou gelukkig te maken
want ik ben niet als jij, eenzaam en afhankelijk
ik ben vrij
laat mij mijn weg vinden
mijn fouten maken op dit aardse pad van onvolkomenheden
slingerend langs de afgrond van illusie
vertrouw op mij
ik zie, ik weet, ik ben
zoveel
ik wil slechts aan mijzelf sterven
bevrijd mij van de massale roep
het voor jou te moeten doen
zeg mij niet dat je voor mij sterft of door het vuur gaat
als je je eigen vurige dood niet aan durft te kijken
als jij nooit naar jezelf bent gesprongen
want dan ken je mij niet, hoor je mij niet, voel je mij niet
en als ik twintig ben zal ik lijden aan relaties
aan het leven en haar ziekte
en als ik stervende ben zal ik lijden aan mijn dood
sta mij toe mezelf te zijn
mijn wil mag jou dan toebehoren
ik ben op aarde niet jij
ik ben wezenlijk vrij van jouw behoeften en verlangens
jouw ideeën van tijd
je onmacht, je verleden
en zolang jij mij mezelf niet wil geven
heb ik het nodig mij te bevrijden
van jou en alle jouwen die mij in de weg staan
Dit is een gebed om samen
wij zijn de kinderen
wonder op twee benen
laat ons wonder spelen
jij hebt me licht gegeven
benen, armen en een hoofd
je bent zo dichtbij gebleven
je hebt me met jouw pijn verdoofd
jullie kijken liever in boeken
lezend over mensen die wonderen verrichten
dan naar mij
en als jullie het niet doen
kijken
wie doet het dan
doe een stap opzij en voel jezelf
laat mij niet alleen
door alleen van jou te moeten zijn
ik ben een kind van de wereld
net als jij
Dit is een kus om samen
zo onschuldig
groots
als kinderen
zijn wij allebei
wonder op twee benen
vrij
moniek
Bron: moniekvapelt.nl
Responses