Hoe bewaar jij schepping?

hoe breng je schepping mee
zeg ons
hoe bewaar jij schepping ?
.
als je valt of springt..
en het licht vervaagt
de tijd gaat tellen
als het leven ondersteboven duikelt
in stukken gruwelzoet en bitterzout
en de dam het echte lief doet wijken
als je god –geef openheid door- in jou vergeet
.
hoe doe jij dat
je bent toch hier
hoe borg jij leven diep in jou?
.
als het kleurrijk enkel schim verdraagt
de kracht op rantsoen is
als de gedachte opduikt
en het weten onder
.
het is geen vraag of verlangen
geen verzoek of gebed
hoe roept geen tegenstander aan
nee
het toont een ontzagwekkende roep
tot zelf gevoelde kracht
roep het naar jezelf en verhef
hoe bewaak ik schepping
HOE
.
op het moment dat het nu
zich laat aanzien voor toen
en het schot
elk gevoel voor vrede inlost
.
HOE?
als heilige namen dwarrelen
en de wind hen bedrieglijk verwaait
als het zuiver gemoed getroffen wordt
door het zwaarbewaakte woord ..
dat met klem gesproken dwingt
.
hoe breng jij schepping mee
hoe heb je dat gedaan
hoe beoefen jij dat?
als belichaming niet langer naar echtheid taalt
en de mens niet vol in eigen ogen kijkt
hoe hou jij je staande
op een aarde die afmat
en dramt en stilt
en jou in wezen niet wil zien
.
HOE?
als de klank van thuis verstomt
en de waarheid zich in dwaze orde schikt
als men lachend spreekt van vreemden
en de vrije kracht buiten het land ligt
. .
als het samenspel offers nodig heeft
omdat controle stromen een feitelijkheid bepalen
die de kosmische focusgolf uiteenrijt
tot uiterst geladen bliksemschichten
die enkel schieten om gelijk
een creatie loze beweging
waar de mens boete voor moet doen
.
.
jij ware kracht
hoe open je
het leven dat je meebrengt
hoe breng jij kosmos dichterbij?
.
weet je nog wat landen is
te midden van een oorlog
hoe het voelt om ogenschijnlijk te buigen
en wat dan te doen
wie te zijn
hoe te omarmen
en in verankerde onbuigzaamheid
eeuwig bloei te tonen ?
.
het kan niet anders dan dat je weet
dat je nooit gevreesd hebt om te springen
omdat je schepping omhelst met je hart
en geen pijl die onnatuurrijk koerst
jou daarin kan kraken
… want jij draagt schepping mee
.
zeg ons
hoe breng je de inleving terug in de overname
die het meeleven telkens wil verplaatsen
die opkoopt en onteigent
die het denkbeeld van vrijwilligheid openbaart
om ons erin te strikken
en die al te graag je vijand speelt
.
.
HOE?
.
als bevruchting gaat over denkwijzen
de voorstelling een toegestaan gezichtsveld krijgt
en bewustzijn zich verdraait tot conceptuele opvatting
in een wereld waarin de mens leert schepping te verbergen
.
spreek
hoe breng jij schepping mee
hoe open jij leven
waar zoiets als dood
de eeuwige bloei
in elke opwelling wil sluiten?
.
vragen van kracht
tonen een eigen orde
een rond geheel
waar wij allemaal weten
van hoe en waarom
zelfs zonder dat we graven in het kennisveld
dat ons uiteindelijk in verwarring wil begraven
.
spreek tot ons
want wij hebben het allen nodig
om het samen te horen zeggen
HOE BRENGEN WIJ SCHEPPING MEE
hoe hebben wij dat -middenin de overval- gedaan
.
hoe hou jij de verbinding met jou in leven
door geen tegen stander te laten bestaan
te wijken voor niets
dat wil voortellen, voorspellen, rellen
.
je bent al beoefend met training van thuis
anders behield je de klank van samen
niet tijdloos vol in jou
je kent je missie los van aard
anders viel je wel iets anders toe
en las je niet … dit
.
dan wist je niet van eigen schepping
supercreatie in harmonische compositie
dan dacht je enkel in voortbrengsel
in andermans hemelruim
.
als je hier niet was in echt
dan zou je geen kunst kunnen voelen
geen lied zingen van echt vreugde
het onderscheid niet maken tussen natuur en groen
dan zou je de dieren niet verstaan
.
je zou het licht weglachen
de pijn wegkijken
doodse gedachten mijden
de bom negeren
en bang zijn
voor het buiten aards
.
dan zou je je niet langer laten raken
als iemand je vraagt
zeg me eens
lief mens
je gedraagt je soms wat mal
maar hee, ik ken jou toch
jij die uiteindelijk en altijd weer
in eigen bronnen weet
..
.
hoe doe jij dat
hoe maak je jezelf weer toonrijk
hoe kan het dat precies jouw ogen
zo eigen blijven stralen
dat vele werelden rondom
wel moeten kijken
naar jouw wijze van spreken
.
hoe bezie jij de parel
in grotesk-verhalen
onder versteende talen
vol kolkend land
hoe zie jij thuis zo vrij
dat je blijft staan
te midden van facadepracht
die als woeste stormen
beloven nooit te gaan
.
jij die niet zwicht voor
meelopen
meedenken en meeleven
omdat je weet dat de wilde bloei
jou van origine toebehoort
al zwijgt een wereld aan inzicht
.
hoe.. sta.. jij
als het je belieft
zeg ons dan
waar wezen
hoe aandachtig jij jouw schepping?
.
moniek

Dank jou..
Voelend….
Beweeg ik…
Mee
[…] Bron: https://earth-matters.nl/hoe-bewaar-jij-schepping/ […]
Wat mooi om via jouw kunstzinnen en diepgaande bevragingen mijzelf anders te beleven, mij nog bewuster te zijn van wie ik ben en ook van waar het echt over gaat. Het trekt me nog meer uit de identificatie met mijn persoonlijkheid. En opent een vrije ruimte in mij…….